Βάρναλης Κ.
Thursday, March 18, 2010
Tuesday, January 05, 2010
50% έλλειμα μυαλού
με μισό εγκέφαλο ειναι επιτυχία να σκεφτείς οτι με αποδείξεις θα μειώσεις 800 δις έλλειμα!!!
Thursday, November 12, 2009
Monday, July 27, 2009
«Ο άνθρωπος γεννιέται ελεύθερος αλλά είναι παντού με αλυσίδες», καθώς «ο πολιτισμός γεννά δυστυχία» και η ανθρώπινη βλακεία τέρατα!
Τα ανθρωποειδή που μιλούν για οικονομικά ή πολιτικά συστήματα λες και κατέχουν θεϊκή φώτιση, απέχουν πολύ από την ευφυΐα που θεωρούν ότι διαθέτουν για να έχουν το θράσος να απευθύνονται σε κοινό.
Το να αδυνατείς να κατανοήσεις συνολικά το ανθρώπινο, την κοινωνία και την οικονομία ή να τα βλέπεις μονομερώς ή εν μέρει είναι στην καλύτερη ηλιθιότητα!
Οι σύγχρονοι καιάδες όπως η τηλεόραση, κάποια πανεπιστήμια, πολλά έντυπα και ακόμα περισσότερα ανθρωποειδή προβάλουν πρότυπα τεχνοκρατικού κρετινισμού, βλακώδους νοοτροπίας και πηθικίστικης σκέψης.
Ωστόσο ευτυχώς, ο πηθικίζων τρόπος ζωής, σκέψης και συμπεριφοράς προβάλλεται μεν, δεν κυριαρχεί δε.
Σημαντικό είναι να αναγνωρίζεις οτι γεννήθηκες άνθρωπος και να διαθέτεις χώρο στην καρδιά, το μυαλό και την ψυχή σου για τον Θεό, το «αγαπάτε αλλήλους» και το «εφιλοσοφείτο ο πόνος» .
Τα ανθρωποειδή που μιλούν για οικονομικά ή πολιτικά συστήματα λες και κατέχουν θεϊκή φώτιση, απέχουν πολύ από την ευφυΐα που θεωρούν ότι διαθέτουν για να έχουν το θράσος να απευθύνονται σε κοινό.
Το να αδυνατείς να κατανοήσεις συνολικά το ανθρώπινο, την κοινωνία και την οικονομία ή να τα βλέπεις μονομερώς ή εν μέρει είναι στην καλύτερη ηλιθιότητα!
Οι σύγχρονοι καιάδες όπως η τηλεόραση, κάποια πανεπιστήμια, πολλά έντυπα και ακόμα περισσότερα ανθρωποειδή προβάλουν πρότυπα τεχνοκρατικού κρετινισμού, βλακώδους νοοτροπίας και πηθικίστικης σκέψης.
Ωστόσο ευτυχώς, ο πηθικίζων τρόπος ζωής, σκέψης και συμπεριφοράς προβάλλεται μεν, δεν κυριαρχεί δε.
Σημαντικό είναι να αναγνωρίζεις οτι γεννήθηκες άνθρωπος και να διαθέτεις χώρο στην καρδιά, το μυαλό και την ψυχή σου για τον Θεό, το «αγαπάτε αλλήλους» και το «εφιλοσοφείτο ο πόνος» .
Thursday, June 25, 2009
Ελινηκω παναιπειστοιμηο
Το να είσαι τραγουδιστής – όποιας ποιότητας – σημαίνει ότι κάποιοι σε αποδέχονται χωρίς να ενοχλεί το γεγονός αυτό κάποιους άλλους.
Το να είσαι καθηγητής – όποιας ποιότητας – και όχι ΚΑΛΟΣ καθηγητής αυτό ενοχλεί αν δεν καταστρέφει κάποιους.
Το γεγονός λοιπόν ότι πολλοί επιθυμούν να γίνουν τραγουδιστές δεν είναι μεμπτό – όπως αντίθετα, πολλοί βλαχοπερίεργοι προσπαθούν να περάσουν. Το να αυτοαποκαλείσαι πνευματικός άνθρωπος δεν προυποθέτει ουτε καν την στοιχειώδη αποδοχή που μπορει να έχει ο χειρότερος τραγουδιστής που γνωρίζουμε.
Η βλακεία βασιλεύει σε χώρους που κατά παράδοση αποκαλούμε πνευματικούς, όπως πχ. τα πανεπιστήμια Στην πλειοψηφία τους, διάφορες ξυπόλητες «διάνοιες» στο εξωτερικό, ψώνια στο εσωτερικό – μεταφορικά και κυριολεκτικά – τείνουν να σκοτώσουν και να πετάξουν στα σκουπίδια το επιστημονικό και πνευματικό κεφάλαιο που συσσωρεύεται στα χαμαιτυπεία που κατ’ ευφημισμόν αποκαλούνται ακόμα πανεπιστήμια ή ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα.
Μόνη παρηγοριά η μειοψηφία των ενάρετων καθηγητών που μπορούν ακόμα να αντιστέκονται στην ασύστολη βλακεία των συναδέλφων τους.
Το να είσαι καθηγητής – όποιας ποιότητας – και όχι ΚΑΛΟΣ καθηγητής αυτό ενοχλεί αν δεν καταστρέφει κάποιους.
Το γεγονός λοιπόν ότι πολλοί επιθυμούν να γίνουν τραγουδιστές δεν είναι μεμπτό – όπως αντίθετα, πολλοί βλαχοπερίεργοι προσπαθούν να περάσουν. Το να αυτοαποκαλείσαι πνευματικός άνθρωπος δεν προυποθέτει ουτε καν την στοιχειώδη αποδοχή που μπορει να έχει ο χειρότερος τραγουδιστής που γνωρίζουμε.
Η βλακεία βασιλεύει σε χώρους που κατά παράδοση αποκαλούμε πνευματικούς, όπως πχ. τα πανεπιστήμια Στην πλειοψηφία τους, διάφορες ξυπόλητες «διάνοιες» στο εξωτερικό, ψώνια στο εσωτερικό – μεταφορικά και κυριολεκτικά – τείνουν να σκοτώσουν και να πετάξουν στα σκουπίδια το επιστημονικό και πνευματικό κεφάλαιο που συσσωρεύεται στα χαμαιτυπεία που κατ’ ευφημισμόν αποκαλούνται ακόμα πανεπιστήμια ή ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα.
Μόνη παρηγοριά η μειοψηφία των ενάρετων καθηγητών που μπορούν ακόμα να αντιστέκονται στην ασύστολη βλακεία των συναδέλφων τους.
Sunday, June 21, 2009
νέο μουσείο ακρόπολης
Απλό αλλά και περίτεχνο μνημείο, σύμβολο μιας εποχής ενδεχομένως αξεπέραστης αλλά σίγουρα μοναδικής. Το θαύμα!!
Σύμβολο εννοιών.Δημοκρατία και Ισονομία έννοιες που οδηγούν στην ελευθερία της απόλυτης και θεμελιώδους σύμβασης, της κοινωνίας!
Και όπως γράφει ο Κ. Π. Καβάφης
"Νεώτερα επί των Ελγινείων Μαρμάρων **
O θάνατος των πολιτικών ή διεθνών ζητημάτων είναι η λήθη. Eυτυχώς το ζήτημα περί αποδόσεως των Eλγινείων μαρμάρων εις την Eλλάδα δεν πέπρωται ακόμη να λησμονηθή. Πολύ δε συντείνει εις την αναζωπύρωσιν του ζητήματος η διάστασις εις την οποίαν ήλθαν επ’ αυτού δύο διακεκριμένοι λόγιοι άγγλοι, ο κ. Φρειδερίκος Xάρισσον και ο κ. Tζαίημς Nώουλς, διευθυντής του περιοδικού O 19ος αιών. Eν τω Λονδινείω περιοδικώ H Δεκαπενθήμερος Eπιθεώρησις ο κ. Xάρισσον απήντησεν εις τας κατακρίσεις τας εκτοξευθείσας κατ’ αυτού υπό του 19ου αιώνος. Δεν θα αναγράψω όλα τα επιχειρήματα δι’ ων ο κ. Xάρισσον υποστηρίζει την θεωρίαν του περί αποδόσεως των μαρμάρων. Eν άρθρω καταχωρισθέντι εν τη Eθνική της 30ής Mαρτίου κατέδειξα ήδη την ελαφρότητα των ισχυρισμών του κ. Nώουλς. Θέλω μόνον μεταφράση επεξηγήσεις τινάς ας δίδει ο κ. Xάρισσον εν τω νέω του άρθρω. Λέγει ρητώς ότι δεν καταδικάζει απολύτως τον λόρδον Έλγιν τον υπεξαιρέσαντα τας περί ου ο λόγος αρχαιότητας, εκθέτει όμως 4 λόγους δι’ ων αποδεικνύεται ότι η κατοχή των μαρμάρων υπό τε του λόρδου Έλγιν πρώτον, και του αγγλικού έθνους δεύτερον, αντίκεινται εις τας αρχάς του δικαίου. «α΄. O λόρδος Έλγιν απέκτησε τα μάρμαρα του Παρθενώνος ουχί από τους Έλληνας, αλλά από τους δυνάστας αυτών Tούρκους. β΄. Oι Έλληνες εναντιώθησαν καθ’ όσον τοις ήτο δυνατόν εις την μετακόμισιν αυτών, και ουδέποτε έπραξάν τι προς βλάβην των. γ΄. Oι άνθρωποι του λόρδου Έλγιν αφήρεσαν ό,τι ήθελαν άνευ της ελαχίστης μερίμνης διά το μνημείον όπερ απεγύμνωναν. δ΄. Tο Bρεττανικόν έθνος απέκτησε τα Eλληνικά μάρμαρα αντί ποσού μηδαμινού. Άλλως παραδέχεται ότι ο λόρδος Έλγιν πιθανόν εντίμως να εθεώρει ότι έσωζε διά την ανθρωπότητα τα πολύτιμα ταύτα κειμήλια». Eίς εκ των κυρίων ισχυρισμών των εναντιουμένων εις την απόδοσιν των Eλγινείων μαρμάρων είναι ότι δι’ αυτής η Aγγλία θα αναγνωρίση την αρχήν της αποδόσεως των κατά το μάλλον ή ήττον άνευ οριστικής ή ακριβούς νομιμότητος αποκτηθέντων και τότε πρέπει να γυμνωθώσιν αι αρχαιολογικαί συλλογαί της. Aλλά αυτή είναι η συνήθης υπεκφυγή εκείνων οίτινες θέλουσιν ευσχήμως να αποφύγωσι την εκτέλεσιν γενναίας πράξεως. Φοβούνται τας συνεπείας. Aλλά τέλος πάντων ποίαι είναι αι συνέπειαι αύται; Mη είναι υποχρεωμένος τις να φέρη όλα μέχρις υπερβολής; Eίναι υποχρεωμένος τις να εξακολουθή εφαρμόζων μίαν αγαθήν αρχήν μέχρις ότου διά της καταχρήσεως καταστή μωρά; Kατά την λογικήν ταύτην λοιπόν δεν πρέπει ποτέ να ελεή τις πτωχόν διότι αν ήτο να ελεήση όλους τους πτωχούς του κόσμου ήθελε καταντήση χιλιάκις πτωχότερος του πτωχοτέρου; Eξ άλλου η συνέπεια αύτη της γενικής αποδόσεως δεν απορρέει εκ της αποδόσεως των Eλγινείων μαρμάρων. O κ. Xάρισσον, προς απόδειξιν τούτου, επαναλαμβάνει όσα έγραψε πέρυσι επί του αντικειμένου. O κ. Nώουλς, λέγει, δαπανά πολλήν εύκολον ρητορικήν αριθμών διάφορα έργα ελληνικής τέχνης κατεχόμενα υπό της Aγγλίας, και ερωτά εάν πρέπει και αυτά να επιστραφούν. «Bεβαίως όχι! Eποίησα διάκρισιν φανερωτάτην. Έγραψα τα Eλγίνεια μάρμαρα διαφέρουσιν ολοτελώς από όλα τα άλλα αγάλματα. Δεν είναι αγάλματα. Eίναι τεμάχια μοναδικού μνημείου, του περιφημοτάτου εν τω κόσμω μνημείου, όπερ ίσταται έτι, ει και κατερειπωμένον, όπερ είναι το εθνικόν σύμβολον και το παλλάδιον γενναίου λαού, και χώρος προσκυνήσεως διά την πολιτισμένην ανθρωπότητα… Eις το ελληνικόν έθνος την σήμερον τα ερείπια της Aκροπόλεως είναι πολύ σπουδαιότερα και ιερώτερα αφ’ ό,τι είναι οιονδήποτε άλλο εθνικόν μνημείον εις οιονδήποτε άλλον λαόν. Eίναι το εξωτερικόν και ορατόν μνημείον της εθνικής υπάρξεως και αναγεννήσεως… Δεν υπάρχει παράδειγμα εν τω κόσμω όλω ενός έθνους διατηρούντος, ουχί διά κατακτήσεως αλλά διά προσφάτου αγοράς από δυνάστην, τα εθνικά σύμβολα άλλου έθνους. Eάν ο πρέσβυς μας είχεν αγοράση από τον Bίσμαρκ, ότε οι Γερμανοί ήσαν εν Παρισίοις, τους εν Aγίω Διονυσίω τάφους των βασιλέων, τον τάφον του Nαπολέοντος… πιστεύω ότι κάπως θα ωμιλείτο παραπάνω το πράγμα και ίσως ο κ. Nώουλς δεν θα είχεν όρεξιν να τραγουδή το “Bασίλευε Bρεττανία” επί τόνου τόσον προκλητικού». Iδού τι φρονεί περί της ασφαλείας ης απολαύουσι τα Eλγίνεια μάρμαρα εν Aθήναις: H Aκρόπολις είναι άριστα προφυλαγμένη. Δεν είναι ολιγώτερον ασφαλής του Bρεττανικού Mουσείου. «Aι Aθήναι την σήμερον είναι καλλιτεχνική σχολή όλων των εθνών, και αφ’ ότου ηνεώχθη ο σιδηρόδρομος Θεσσαλονίκης-Kωνσταντινουπόλεως έχουσιν όσους επισκέπτας και η Bενετία ή η Φλωρεντία. Eίναι επίσης πλησίον της Eυρώπης της κειμένης προς νότον ή προς ανατολάς του Mονάχου όσον και το Λονδίνον. H ιδέα την οποίαν φαίνεται να έχη ο κ. Nώουλς περί των Aθηνών ως μέρος τι απώτατον και άγριον, ομοιάζον το Bαγδάτιον όπου Aλβανοί και μεθυσμένοι ναύται κτυπώνται, όπου οι δρόμοι είναι είδος Πέττικοτ Λαίην και Oυαϊτσάπελ, και όπου κάποτε φθάνει είς μιλόρδος μετά του δραγομάνου του και των σκηνών του, πηγάζει από τα ταξείδια της νεότητός του. Aς ερωτήση κανένα όστις ήτο εκεί τελευταίως και θα απορήση να μάθη ότι αι Aθήναι είναι τώρα μία πόλις επίσης πολιτισμένη, τακτική, ανεπτυγμένη και πλήρης ευφυών επισκεπτών, όσον οιαδήποτε πόλις της Γερμανίας, Iταλίας ή Γαλλίας. Ως κέντρον αρχαιολογικών σπουδών… αι Aθήναι είναι σχολή πολύ σπουδαιοτέρα του Λονδίνου». Eις τας αυθαδείας του Nώουλς περί του ελληνικού έθνους απαντά ο κ. Xάρισσον διά των εξής: «Aναμφιβόλως οι φανατικοί φιλέλληνες εξέφρασάν ποτε πολλάς ανοησίας· αλλ’ η Eλλάς είναι τώρα ανεγνωρισμένον και ανεξάρτητον έθνος της Eυρώπης. Eάν δε την συγκρίνωμεν προς την Πορτογαλίαν, την Bραζιλίαν, ακόμη και την Tουρκίαν και την Pωσσίαν, η ευφυΐα, το βάσιμον και η πρόοδός της ουδόλως είναι άξια περιφρονήσεως… Tο ελληνικόν έθνος είναι νέον· αι δυσκολίαι του είναι μεγάλαι· και η πολιτική του είναι άστατος, ως είναι η πολιτική μεγαλειτέρων εθνών άτινα έτυχον μακροτέρας πείρας. Mε όλα ταύτα όμως το να προσφερώμεθα προς το ελληνικόν έθνος ως προς άτακτα παιδία τα οποία πρέπει να προσέχωμεν να μη κάμουν ανοησίας ή να μη χαλνούν τα πράγματα, να λέγωμεν ότι δεν δυνάμεθα να τους εμπιστευθώμεν τα ίδιά των εθνικά μνημεία, να λέγωμεν ότι ήθελαν τα πωλήση εις την Aμερικήν, είναι παράδειγμα βλακώδες και πρόστυχον της αυθαδείας του Tζων Mπουλ». Eν άλλω μέρει του άρθρου του ο κ. Xάρισσον παρατηρεί μετ’ ευχαριστήσεως ότι πολλοί σπουδαίοι άνδρες και σπουδαία φύλλα ενέκριναν την πρότασίν του. «H Σημαία ήτο η πρώτη σπεύσασα εν κυρίω άρθρω να εγκρίνη την πρότασιν· και το άρθρον έκαμεν εντύπωσιν εν Eλλάδι… Yπήρξαν… οι υποστηρίξαντες εκάστην λέξιν μου. Άριστον άρθρον εμφορούμενον υπό του αυτού πνεύματος εφάνη εν τω Daily Graphic και διάφορα άλλα φύλλα, έν τε Aγγλία και εν τη αλλοδαπή, ενέκριναν την έκκλησίν μου. O κ. Ξάου-Λεφέβρ, εν πολυτίμω άρθρω επί της σημερινής Eλλάδος, προσετέθη εις την αυτήν πολιτικήν, και πιστεύω ότι υποστηρίζεται εν αυτή και υπό άλλων μελών της Bουλής… Δύο εντιμότατοι και σπουδαίοι πολιτικοί σύλλογοι, άνευ κομματικής αποχρώσεως, απευθύνθησαν προς εμέ με σκοπόν να ενεργήσωμεν διάβημά τι εν τη Bουλή ή αλλαχού». Παρά τας διαβεβαιώσεις ταύτας, δεν πιστεύω η Eλλάς να έχη πολλήν τύχην να επανίδη τας ωραίας γλυφάς του Παρθενώνος. Tο κόμμα το οποίον εναντιούται εις την απόδοσιν των Eλγινείων μαρμάρων είναι πολυάριθμον. Όσοι θέτουσι τον εγωϊσμόν υπεράνω της δικαιοσύνης, και το συμφέρον υπεράνω της γενναιότητος ανήκουσι εις το κόμμα εκείνο ― οι δε τοιούτοι άνθρωποι είναι πολλοί και εν Aγγλία, ως δυστυχώς είναι πολλοί πανταχού. Όπως και αν έχη ―είτε επιτύχη ο αγών είτε αποτύχη― εις τον Φρειδερίκον Xάρισσον οφείλεται ευγνωμοσύνη και τιμή ου μόνον εκ μέρους των Eλλήνων, αλλά και εκ μέρους πάντων των ανεπτυγμένων ανθρώπων, ως ο προσήκων μισθός των θαρραλέως τα ορθά λεγόντων.""
Και όπως γράφει ο Κ. Π. Καβάφης
"Νεώτερα επί των Ελγινείων Μαρμάρων **
O θάνατος των πολιτικών ή διεθνών ζητημάτων είναι η λήθη. Eυτυχώς το ζήτημα περί αποδόσεως των Eλγινείων μαρμάρων εις την Eλλάδα δεν πέπρωται ακόμη να λησμονηθή. Πολύ δε συντείνει εις την αναζωπύρωσιν του ζητήματος η διάστασις εις την οποίαν ήλθαν επ’ αυτού δύο διακεκριμένοι λόγιοι άγγλοι, ο κ. Φρειδερίκος Xάρισσον και ο κ. Tζαίημς Nώουλς, διευθυντής του περιοδικού O 19ος αιών. Eν τω Λονδινείω περιοδικώ H Δεκαπενθήμερος Eπιθεώρησις ο κ. Xάρισσον απήντησεν εις τας κατακρίσεις τας εκτοξευθείσας κατ’ αυτού υπό του 19ου αιώνος. Δεν θα αναγράψω όλα τα επιχειρήματα δι’ ων ο κ. Xάρισσον υποστηρίζει την θεωρίαν του περί αποδόσεως των μαρμάρων. Eν άρθρω καταχωρισθέντι εν τη Eθνική της 30ής Mαρτίου κατέδειξα ήδη την ελαφρότητα των ισχυρισμών του κ. Nώουλς. Θέλω μόνον μεταφράση επεξηγήσεις τινάς ας δίδει ο κ. Xάρισσον εν τω νέω του άρθρω. Λέγει ρητώς ότι δεν καταδικάζει απολύτως τον λόρδον Έλγιν τον υπεξαιρέσαντα τας περί ου ο λόγος αρχαιότητας, εκθέτει όμως 4 λόγους δι’ ων αποδεικνύεται ότι η κατοχή των μαρμάρων υπό τε του λόρδου Έλγιν πρώτον, και του αγγλικού έθνους δεύτερον, αντίκεινται εις τας αρχάς του δικαίου. «α΄. O λόρδος Έλγιν απέκτησε τα μάρμαρα του Παρθενώνος ουχί από τους Έλληνας, αλλά από τους δυνάστας αυτών Tούρκους. β΄. Oι Έλληνες εναντιώθησαν καθ’ όσον τοις ήτο δυνατόν εις την μετακόμισιν αυτών, και ουδέποτε έπραξάν τι προς βλάβην των. γ΄. Oι άνθρωποι του λόρδου Έλγιν αφήρεσαν ό,τι ήθελαν άνευ της ελαχίστης μερίμνης διά το μνημείον όπερ απεγύμνωναν. δ΄. Tο Bρεττανικόν έθνος απέκτησε τα Eλληνικά μάρμαρα αντί ποσού μηδαμινού. Άλλως παραδέχεται ότι ο λόρδος Έλγιν πιθανόν εντίμως να εθεώρει ότι έσωζε διά την ανθρωπότητα τα πολύτιμα ταύτα κειμήλια». Eίς εκ των κυρίων ισχυρισμών των εναντιουμένων εις την απόδοσιν των Eλγινείων μαρμάρων είναι ότι δι’ αυτής η Aγγλία θα αναγνωρίση την αρχήν της αποδόσεως των κατά το μάλλον ή ήττον άνευ οριστικής ή ακριβούς νομιμότητος αποκτηθέντων και τότε πρέπει να γυμνωθώσιν αι αρχαιολογικαί συλλογαί της. Aλλά αυτή είναι η συνήθης υπεκφυγή εκείνων οίτινες θέλουσιν ευσχήμως να αποφύγωσι την εκτέλεσιν γενναίας πράξεως. Φοβούνται τας συνεπείας. Aλλά τέλος πάντων ποίαι είναι αι συνέπειαι αύται; Mη είναι υποχρεωμένος τις να φέρη όλα μέχρις υπερβολής; Eίναι υποχρεωμένος τις να εξακολουθή εφαρμόζων μίαν αγαθήν αρχήν μέχρις ότου διά της καταχρήσεως καταστή μωρά; Kατά την λογικήν ταύτην λοιπόν δεν πρέπει ποτέ να ελεή τις πτωχόν διότι αν ήτο να ελεήση όλους τους πτωχούς του κόσμου ήθελε καταντήση χιλιάκις πτωχότερος του πτωχοτέρου; Eξ άλλου η συνέπεια αύτη της γενικής αποδόσεως δεν απορρέει εκ της αποδόσεως των Eλγινείων μαρμάρων. O κ. Xάρισσον, προς απόδειξιν τούτου, επαναλαμβάνει όσα έγραψε πέρυσι επί του αντικειμένου. O κ. Nώουλς, λέγει, δαπανά πολλήν εύκολον ρητορικήν αριθμών διάφορα έργα ελληνικής τέχνης κατεχόμενα υπό της Aγγλίας, και ερωτά εάν πρέπει και αυτά να επιστραφούν. «Bεβαίως όχι! Eποίησα διάκρισιν φανερωτάτην. Έγραψα τα Eλγίνεια μάρμαρα διαφέρουσιν ολοτελώς από όλα τα άλλα αγάλματα. Δεν είναι αγάλματα. Eίναι τεμάχια μοναδικού μνημείου, του περιφημοτάτου εν τω κόσμω μνημείου, όπερ ίσταται έτι, ει και κατερειπωμένον, όπερ είναι το εθνικόν σύμβολον και το παλλάδιον γενναίου λαού, και χώρος προσκυνήσεως διά την πολιτισμένην ανθρωπότητα… Eις το ελληνικόν έθνος την σήμερον τα ερείπια της Aκροπόλεως είναι πολύ σπουδαιότερα και ιερώτερα αφ’ ό,τι είναι οιονδήποτε άλλο εθνικόν μνημείον εις οιονδήποτε άλλον λαόν. Eίναι το εξωτερικόν και ορατόν μνημείον της εθνικής υπάρξεως και αναγεννήσεως… Δεν υπάρχει παράδειγμα εν τω κόσμω όλω ενός έθνους διατηρούντος, ουχί διά κατακτήσεως αλλά διά προσφάτου αγοράς από δυνάστην, τα εθνικά σύμβολα άλλου έθνους. Eάν ο πρέσβυς μας είχεν αγοράση από τον Bίσμαρκ, ότε οι Γερμανοί ήσαν εν Παρισίοις, τους εν Aγίω Διονυσίω τάφους των βασιλέων, τον τάφον του Nαπολέοντος… πιστεύω ότι κάπως θα ωμιλείτο παραπάνω το πράγμα και ίσως ο κ. Nώουλς δεν θα είχεν όρεξιν να τραγουδή το “Bασίλευε Bρεττανία” επί τόνου τόσον προκλητικού». Iδού τι φρονεί περί της ασφαλείας ης απολαύουσι τα Eλγίνεια μάρμαρα εν Aθήναις: H Aκρόπολις είναι άριστα προφυλαγμένη. Δεν είναι ολιγώτερον ασφαλής του Bρεττανικού Mουσείου. «Aι Aθήναι την σήμερον είναι καλλιτεχνική σχολή όλων των εθνών, και αφ’ ότου ηνεώχθη ο σιδηρόδρομος Θεσσαλονίκης-Kωνσταντινουπόλεως έχουσιν όσους επισκέπτας και η Bενετία ή η Φλωρεντία. Eίναι επίσης πλησίον της Eυρώπης της κειμένης προς νότον ή προς ανατολάς του Mονάχου όσον και το Λονδίνον. H ιδέα την οποίαν φαίνεται να έχη ο κ. Nώουλς περί των Aθηνών ως μέρος τι απώτατον και άγριον, ομοιάζον το Bαγδάτιον όπου Aλβανοί και μεθυσμένοι ναύται κτυπώνται, όπου οι δρόμοι είναι είδος Πέττικοτ Λαίην και Oυαϊτσάπελ, και όπου κάποτε φθάνει είς μιλόρδος μετά του δραγομάνου του και των σκηνών του, πηγάζει από τα ταξείδια της νεότητός του. Aς ερωτήση κανένα όστις ήτο εκεί τελευταίως και θα απορήση να μάθη ότι αι Aθήναι είναι τώρα μία πόλις επίσης πολιτισμένη, τακτική, ανεπτυγμένη και πλήρης ευφυών επισκεπτών, όσον οιαδήποτε πόλις της Γερμανίας, Iταλίας ή Γαλλίας. Ως κέντρον αρχαιολογικών σπουδών… αι Aθήναι είναι σχολή πολύ σπουδαιοτέρα του Λονδίνου». Eις τας αυθαδείας του Nώουλς περί του ελληνικού έθνους απαντά ο κ. Xάρισσον διά των εξής: «Aναμφιβόλως οι φανατικοί φιλέλληνες εξέφρασάν ποτε πολλάς ανοησίας· αλλ’ η Eλλάς είναι τώρα ανεγνωρισμένον και ανεξάρτητον έθνος της Eυρώπης. Eάν δε την συγκρίνωμεν προς την Πορτογαλίαν, την Bραζιλίαν, ακόμη και την Tουρκίαν και την Pωσσίαν, η ευφυΐα, το βάσιμον και η πρόοδός της ουδόλως είναι άξια περιφρονήσεως… Tο ελληνικόν έθνος είναι νέον· αι δυσκολίαι του είναι μεγάλαι· και η πολιτική του είναι άστατος, ως είναι η πολιτική μεγαλειτέρων εθνών άτινα έτυχον μακροτέρας πείρας. Mε όλα ταύτα όμως το να προσφερώμεθα προς το ελληνικόν έθνος ως προς άτακτα παιδία τα οποία πρέπει να προσέχωμεν να μη κάμουν ανοησίας ή να μη χαλνούν τα πράγματα, να λέγωμεν ότι δεν δυνάμεθα να τους εμπιστευθώμεν τα ίδιά των εθνικά μνημεία, να λέγωμεν ότι ήθελαν τα πωλήση εις την Aμερικήν, είναι παράδειγμα βλακώδες και πρόστυχον της αυθαδείας του Tζων Mπουλ». Eν άλλω μέρει του άρθρου του ο κ. Xάρισσον παρατηρεί μετ’ ευχαριστήσεως ότι πολλοί σπουδαίοι άνδρες και σπουδαία φύλλα ενέκριναν την πρότασίν του. «H Σημαία ήτο η πρώτη σπεύσασα εν κυρίω άρθρω να εγκρίνη την πρότασιν· και το άρθρον έκαμεν εντύπωσιν εν Eλλάδι… Yπήρξαν… οι υποστηρίξαντες εκάστην λέξιν μου. Άριστον άρθρον εμφορούμενον υπό του αυτού πνεύματος εφάνη εν τω Daily Graphic και διάφορα άλλα φύλλα, έν τε Aγγλία και εν τη αλλοδαπή, ενέκριναν την έκκλησίν μου. O κ. Ξάου-Λεφέβρ, εν πολυτίμω άρθρω επί της σημερινής Eλλάδος, προσετέθη εις την αυτήν πολιτικήν, και πιστεύω ότι υποστηρίζεται εν αυτή και υπό άλλων μελών της Bουλής… Δύο εντιμότατοι και σπουδαίοι πολιτικοί σύλλογοι, άνευ κομματικής αποχρώσεως, απευθύνθησαν προς εμέ με σκοπόν να ενεργήσωμεν διάβημά τι εν τη Bουλή ή αλλαχού». Παρά τας διαβεβαιώσεις ταύτας, δεν πιστεύω η Eλλάς να έχη πολλήν τύχην να επανίδη τας ωραίας γλυφάς του Παρθενώνος. Tο κόμμα το οποίον εναντιούται εις την απόδοσιν των Eλγινείων μαρμάρων είναι πολυάριθμον. Όσοι θέτουσι τον εγωϊσμόν υπεράνω της δικαιοσύνης, και το συμφέρον υπεράνω της γενναιότητος ανήκουσι εις το κόμμα εκείνο ― οι δε τοιούτοι άνθρωποι είναι πολλοί και εν Aγγλία, ως δυστυχώς είναι πολλοί πανταχού. Όπως και αν έχη ―είτε επιτύχη ο αγών είτε αποτύχη― εις τον Φρειδερίκον Xάρισσον οφείλεται ευγνωμοσύνη και τιμή ου μόνον εκ μέρους των Eλλήνων, αλλά και εκ μέρους πάντων των ανεπτυγμένων ανθρώπων, ως ο προσήκων μισθός των θαρραλέως τα ορθά λεγόντων.""
**πηγή: Σπουδαστήριο Νέου Ελληνισμου, http://www.kavafis.gr/prose/content.asp?id=308&cat=6
Monday, June 08, 2009
Wednesday, May 27, 2009
Monday, May 18, 2009
Monday, May 11, 2009
Εξάρτηση VS Απεξάρτηση
Η ύπαρξη μιας συσκευής που μπορεί να χρησιμοποιηθεί για απεξάρτηση ατόμων από τα ναρκωτικά, την νικοτίνη ή το αλκοόλ.
www.netdevice.net
www.netdevice.net
Tuesday, May 05, 2009
Margaret Thatcher
No-one would remember the Good Samaritan if he'd only had good intentions; he had money as well."
TV Interview for London Weekend Television Weekend World (6 January, 1980)
(source: Wikipedia)
"I like Mr. Gorbachev. We can do business together. "
TV Interview for BBC (17 December, 1984)
(source: Wikipedia)
"Singapore's success shows us that:
-A country's wealth need not depend on natural resources, it may even ultimately benefit from
their absence
-The greatest resource of all is Man
-What government has to do is to set the framework for human talent to flourish. "
(pg. 118 Thatcher, Margaret (2002). Statecraft: Strategies for a Changing World. New York: HarperCollins. ISBN 0-06-095912-6., source: Wikipedia)
TV Interview for London Weekend Television Weekend World (6 January, 1980)
(source: Wikipedia)
"I like Mr. Gorbachev. We can do business together. "
TV Interview for BBC (17 December, 1984)
(source: Wikipedia)
"Singapore's success shows us that:
-A country's wealth need not depend on natural resources, it may even ultimately benefit from
their absence
-The greatest resource of all is Man
-What government has to do is to set the framework for human talent to flourish. "
(pg. 118 Thatcher, Margaret (2002). Statecraft: Strategies for a Changing World. New York: HarperCollins. ISBN 0-06-095912-6., source: Wikipedia)
Saturday, May 02, 2009
Κομμουνισμός
Για κάποιους ανθρώπους είναι απόλυτα λογικό να εξουσιάζονται
Για τους ίδιους που θεωρούν ότι τους αρμόζει να χαρακτηρίζονται σύμφωνα με το πόσα βγάζουν...
Για τους ίδιους που θεωρούν ότι τους αρμόζει να χαρακτηρίζονται σύμφωνα με το πόσα βγάζουν...
Sunday, April 26, 2009
Καθώς η ιστορία επαναλαμβάνεται…
“Gentlemen, I have had men watching you for a long time, and I am convinced that you have used the funds of the bank to speculate in the breadstuffs of the country. When you won, you divided the profits amongst you, and when you lost, you charged it to the bank. You tell me that if I take the deposits from the bank and annul its charter, I shall ruin ten thousand families. That may be true, gentlemen, but that is your sin! Should I let you go on, you will ruin fifty thousand families, and that would be my sin! You are a den of vipers and thieves. I intend to rout you out, and by the eternal God, I will rout you out.”
Andrew Jackson, Speaking to international bankers in 1832.
Sunday, April 19, 2009
Tuesday, April 14, 2009
Politiki
Πόσο ασχολείται ο Έλληνας με την πολιτική; Πόσο τον ενδιαφέρει; Μπορεί να του προσφέρει λύσεις; Είναι μερικά ερωτήματα που πρέπει να απαντηθούν.
Πολιτική μια λέξη με χιλιάδες παραμέτρους και έννοιες που μπορεί να αντιστοιχίσει ο καθένας. Η πολιτική κάποτε είχε άμεση σχέση με τον πολίτη, το ιδιωτικό και το δημόσιο συνυφαίνονταν με στόχο την πρόοδο, η πολιτική έθρεφε και θρεφόταν από το όραμα για το κοινό συμφέρον. Το συμφέρον σήμερα θρέφει το όραμα και την πολιτική, δεν ασχολείσαι με την πολιτική αλλά διαπλέκεσαι μαζί την και με του «φορείς» της. Σε κάθε έκφανση της η πολιτική είναι παραπολιτική, τα πουλέν κάθε λογής κάθε «πολιτικού φορέα» όπως αυτά ανδρώνονται μέσα από το internet, τα πανεπιστημιακά προαύλια, τα πεζοδρόμια και τις νεολαιίστικες παρακομματικές ομάδες, τους πολιτευτές, τους νεοεκλεγέντες και του επαγγελματίες του είδους εκφράζουν την ιδιοτέλεια και την αυτοεξυπηρέτηση. Όσο για τους ψηφοφόρους που πλέον επαιτούν για μια θέση στο δημόσιο και τις μεταθέσεις στο στρατό έχουν βάλει ταφόπλακα στην πρόοδο που ευαγγελίζεται η πολιτική.
Πλέον η πολιτική, δεν μπορεί να προσφέρει γιατί αυτό που βιώνουμε δεν είναι πολιτική...και αυτό πολύ απλά γίνεται όλο και χειρότερο. Οι παλιοί είναι στο τελός, οι μεσήλικες έρμαια των παλιών και οι νέοι αν ήταν αξιόλογοι δε θα έμπαιναν στην διαδικασία να επωμιστούν τις αμαρτίες των παλιών και να παίξουν με τους όρους του επαρχιωτισμού. Προφανώς η όποια αλλαγή δεν θα έρθει από την πολιτική και αυτό είναι κοινώς αποδεκτό και εξόφθαλμο. Αυτό είναι και η χρεοκοπία της πολιτικής, ανίκανη να προσφέρει αυτό για το οποίο δημιουργήθηκε.
Πολιτική μια λέξη με χιλιάδες παραμέτρους και έννοιες που μπορεί να αντιστοιχίσει ο καθένας. Η πολιτική κάποτε είχε άμεση σχέση με τον πολίτη, το ιδιωτικό και το δημόσιο συνυφαίνονταν με στόχο την πρόοδο, η πολιτική έθρεφε και θρεφόταν από το όραμα για το κοινό συμφέρον. Το συμφέρον σήμερα θρέφει το όραμα και την πολιτική, δεν ασχολείσαι με την πολιτική αλλά διαπλέκεσαι μαζί την και με του «φορείς» της. Σε κάθε έκφανση της η πολιτική είναι παραπολιτική, τα πουλέν κάθε λογής κάθε «πολιτικού φορέα» όπως αυτά ανδρώνονται μέσα από το internet, τα πανεπιστημιακά προαύλια, τα πεζοδρόμια και τις νεολαιίστικες παρακομματικές ομάδες, τους πολιτευτές, τους νεοεκλεγέντες και του επαγγελματίες του είδους εκφράζουν την ιδιοτέλεια και την αυτοεξυπηρέτηση. Όσο για τους ψηφοφόρους που πλέον επαιτούν για μια θέση στο δημόσιο και τις μεταθέσεις στο στρατό έχουν βάλει ταφόπλακα στην πρόοδο που ευαγγελίζεται η πολιτική.
Πλέον η πολιτική, δεν μπορεί να προσφέρει γιατί αυτό που βιώνουμε δεν είναι πολιτική...και αυτό πολύ απλά γίνεται όλο και χειρότερο. Οι παλιοί είναι στο τελός, οι μεσήλικες έρμαια των παλιών και οι νέοι αν ήταν αξιόλογοι δε θα έμπαιναν στην διαδικασία να επωμιστούν τις αμαρτίες των παλιών και να παίξουν με τους όρους του επαρχιωτισμού. Προφανώς η όποια αλλαγή δεν θα έρθει από την πολιτική και αυτό είναι κοινώς αποδεκτό και εξόφθαλμο. Αυτό είναι και η χρεοκοπία της πολιτικής, ανίκανη να προσφέρει αυτό για το οποίο δημιουργήθηκε.
Tuesday, March 17, 2009
θεωρία και πραγματικότητα
Γιος – Μπαμπά, ποια η διαφορά μεταξύ θεωρίας και πραγματικότητας;
Πατέρας – Θα του εξηγήσω αμέσως, πήγαινε και ρώτα την μητέρα σου, που ξέρεις πόσο μ’ αγαπάει, αν θα πήγαινε με κάποιον που θα τις έδινε 1 εκ. ευρώ.
Πάει ο γιος ρωτάει την μητέρα του και γυρίζει να ανακοινώσει την απάντηση στον πατέρα του.
Γιος – Ναι, μου είπε, θα πήγαινε!
Πατέρας – Ωραία! Τώρα πήγαινε στην αδερφή σου, που παντρεύεται σε μια εβδομάδα και είναι ερωτευμένη και ρώτα την το ίδιο.
Πάει ο γιος ρωτάει την αδερφή του και γυρίζει….
Γιος – Ναι, μου είπε, θα πήγαινε κι αυτή!
Πατέρας – Ωραία! Κατάλαβες την διαφορά μεταξύ θεωρίας και πραγματικότητας;
Γιος – Όχι!
Πατέρας – Κοίτα! Θεωρητικά έχουμε 2 εκ ευρώ αλλά στην πραγματικότητα έχουμε 2 πουτάνες μες στο σπίτι!
Ε λοιπόν έτσι ερμηνεύεται και η πολιτική θεωρία και πραγματικότητα!
Θεωρητικολογούμε πάνω από το μελλοθάνατο, συνεχώς μέσα από μιμητικές διαδικασίες προσπαθούμε να διορθώσουμε τα κακώς κείμενα, οι ίδιες ιδεοληψίες κυριεύουν την σκέψη. Στην Αγγλία κάνουν αυτό, στην Αμερική το άλλο, στη Γαλλία το παράλλο δηλαδή τι επέτυχαν αυτοί;
Από εκεί και πέρα, η κουβέντα ξεκινάει για τον άνθρωπο και καταλήγει σε πιο πρακτικά πράγματα. Ξεκινάει από τις αξίες και τις αρχές και καταλήγει στη γραφειοκρατία. Ξεκινάει από το σεβασμό και καταλήγει στην φορολογική δήλωση.
Ξεκινάει από την αξιοπρέπεια και καταλήγει στο βιβλίο της ιστορίας.
Τώρα να λέμε μαλακίες από το πρωί μέχρι το βράδυ περί αναλγησίας και γραφειοκρατίας, όταν 2 μήνες μιλάμε για DVD με γαμήσια γραμματέων τι πολιτική συζήτηση να κάνουμε; Δε γίνεται πώς να το κάνουμε! Όταν πετάς το σκουπίδι κάτω, τι δουλειά θες να κάνεις, αφού είσαι βρωμιάρης, δε το βλέπεις;; Σκατά θα τα κάνεις όπου και να σε βάλλουν. Όταν ο άλλος είναι κάτω και εσύ δεν το σηκώνεις, δεν θα σε βοηθήσει ούτε εσένα ο παράλλος μετά. Δε το καταλαβαίνεις; Και πάει λέγοντας…
Λογική είναι ….πώς να το κάνουμε 1+1 = 2
Πατέρας – Θα του εξηγήσω αμέσως, πήγαινε και ρώτα την μητέρα σου, που ξέρεις πόσο μ’ αγαπάει, αν θα πήγαινε με κάποιον που θα τις έδινε 1 εκ. ευρώ.
Πάει ο γιος ρωτάει την μητέρα του και γυρίζει να ανακοινώσει την απάντηση στον πατέρα του.
Γιος – Ναι, μου είπε, θα πήγαινε!
Πατέρας – Ωραία! Τώρα πήγαινε στην αδερφή σου, που παντρεύεται σε μια εβδομάδα και είναι ερωτευμένη και ρώτα την το ίδιο.
Πάει ο γιος ρωτάει την αδερφή του και γυρίζει….
Γιος – Ναι, μου είπε, θα πήγαινε κι αυτή!
Πατέρας – Ωραία! Κατάλαβες την διαφορά μεταξύ θεωρίας και πραγματικότητας;
Γιος – Όχι!
Πατέρας – Κοίτα! Θεωρητικά έχουμε 2 εκ ευρώ αλλά στην πραγματικότητα έχουμε 2 πουτάνες μες στο σπίτι!
Ε λοιπόν έτσι ερμηνεύεται και η πολιτική θεωρία και πραγματικότητα!
Θεωρητικολογούμε πάνω από το μελλοθάνατο, συνεχώς μέσα από μιμητικές διαδικασίες προσπαθούμε να διορθώσουμε τα κακώς κείμενα, οι ίδιες ιδεοληψίες κυριεύουν την σκέψη. Στην Αγγλία κάνουν αυτό, στην Αμερική το άλλο, στη Γαλλία το παράλλο δηλαδή τι επέτυχαν αυτοί;
Από εκεί και πέρα, η κουβέντα ξεκινάει για τον άνθρωπο και καταλήγει σε πιο πρακτικά πράγματα. Ξεκινάει από τις αξίες και τις αρχές και καταλήγει στη γραφειοκρατία. Ξεκινάει από το σεβασμό και καταλήγει στην φορολογική δήλωση.
Ξεκινάει από την αξιοπρέπεια και καταλήγει στο βιβλίο της ιστορίας.
Τώρα να λέμε μαλακίες από το πρωί μέχρι το βράδυ περί αναλγησίας και γραφειοκρατίας, όταν 2 μήνες μιλάμε για DVD με γαμήσια γραμματέων τι πολιτική συζήτηση να κάνουμε; Δε γίνεται πώς να το κάνουμε! Όταν πετάς το σκουπίδι κάτω, τι δουλειά θες να κάνεις, αφού είσαι βρωμιάρης, δε το βλέπεις;; Σκατά θα τα κάνεις όπου και να σε βάλλουν. Όταν ο άλλος είναι κάτω και εσύ δεν το σηκώνεις, δεν θα σε βοηθήσει ούτε εσένα ο παράλλος μετά. Δε το καταλαβαίνεις; Και πάει λέγοντας…
Λογική είναι ….πώς να το κάνουμε 1+1 = 2
Saturday, March 07, 2009
περι εκλογολογίας
20 χρόνια χρέωσαν τη χώρα και σε 5 χρόνια ζητάνε τα ρέστα;;
Κάθε μέρα ζητάει εκλογές…η εξουσία για την εξουσία.
Γεια σου Ελλάδα…με τους μεγάλους σου πολιτικούς!
Σε ποιους νομίζουν οτι μιλούν;;
Στους τύπους τις δεκαετίας του 80 με τις αφίσες στην εθνική που εκστασιάζονταν απο τα φράγκα που έδιναν από τις τσέπες του οργανισμού «ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο» οι κύριοι του ΠΑΣΟΚ;;
Ακόμα και εκείνοι άλλαξαν μυαλά, ή τουλάχιστον τα έβαλαν να λειτουργήσουν.
Κυβέρνηση δεν θα γίνει ο αρεστός, δεν υπάρχει τέτοιος.
Αλλά ο σωστός, δεν είναι πρόβλημα η οικονομία, ούτε τα οικονομικά μέτρα, που έτσι κ αλλιώς πρέπει να παρθούν.
Πρόβλημα είναι η αναξιοκρατία, η λαμογιά, η πουστιά, η ψευτιά γιατί και 1200 ευρω να δώσετε μισθό, πάλι τα ίδια θα γίνονται.
Κάθε μέρα ζητάει εκλογές…η εξουσία για την εξουσία.
Γεια σου Ελλάδα…με τους μεγάλους σου πολιτικούς!
Σε ποιους νομίζουν οτι μιλούν;;
Στους τύπους τις δεκαετίας του 80 με τις αφίσες στην εθνική που εκστασιάζονταν απο τα φράγκα που έδιναν από τις τσέπες του οργανισμού «ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο» οι κύριοι του ΠΑΣΟΚ;;
Ακόμα και εκείνοι άλλαξαν μυαλά, ή τουλάχιστον τα έβαλαν να λειτουργήσουν.
Κυβέρνηση δεν θα γίνει ο αρεστός, δεν υπάρχει τέτοιος.
Αλλά ο σωστός, δεν είναι πρόβλημα η οικονομία, ούτε τα οικονομικά μέτρα, που έτσι κ αλλιώς πρέπει να παρθούν.
Πρόβλημα είναι η αναξιοκρατία, η λαμογιά, η πουστιά, η ψευτιά γιατί και 1200 ευρω να δώσετε μισθό, πάλι τα ίδια θα γίνονται.
Saturday, February 21, 2009
Κατήντησα σχεδόν ανέστιος και πένης...
Ο Πυθαγόρας εξόριστος
Ο Αριστείδης εξόριστος
Ο Θεμιστοκλής εξόριστος
Ο Αισχύλος εξόριστος
Ο Ηρόδοτος εξόριστος
Ο Σοφοκλής εξόριστος
Ο Ευριπίδης εξόριστος
Ο Αριστοφάνης εξόριστος
Ο Πλάτων εξόριστος
Ο Ικτίνος εξόριστος
Ο Αναξαγόρας εξόριστος
Ο Ισοκράτης εξόριστος
Ο Θεμιστοκλής εξόριστος
Ο Σωκράτης ήπιε το κώνειο
Ο Δημοσθένης ήπιε δηλητήριο
Ο Κολοκοτρώνης φυλακίστηκε για εσχάτη προδοσία
Ο Φειδίας στην φυλακή
Ο Στάικος Σταϊκόπουλος, ήρωας του 1821, φυλακίστηκε
Ο Οδυσσέας Ανδρούτσος φυλακίστηκε και δολοφονήθηκε
Ο Καποδίστριας δολοφονήθηκε
Ο Περικλής παραιτήθηκε λόγω κατηγοριών
Ο Χαρίλαος Τρικούπης δεν εκλέχθηκε ούτε βουλευτής στις εκλογές του 1895
βγάλτε πρωθυπουργό τον μίστερ "θέλω εκλογές"
ξαναψηφίστε την κυρία "γροθιά στο δικοματισμό"
και βγάλτε βουλευτή τον κύριο "δεν ποντάρω στους νοικοκυραίους"
**""Κ' είν' η συνείδησίς μου ήσυχη
για το αψήφιστο της εκλογής.
Βλάπτουν κ' οι τρεις την Συρία το ίδιο.
Αλλά, κατεστραμένος άνθρωπος, τι φταίω εγώ.
Ζητώ ο ταλαίπωρος να μπαλοθώ.
Ας φρόντιζαν οι κραταιοί θεοί
να δημιουργήσουν έναν τέταρτο καλό.
Μετά χαράς θα πήγαινα μ' αυτόν.""
**(Κ. Καβάφη, απόσπασμα απο το ποίημα Ας φρόντιζαν)
Ο Αριστείδης εξόριστος
Ο Θεμιστοκλής εξόριστος
Ο Αισχύλος εξόριστος
Ο Ηρόδοτος εξόριστος
Ο Σοφοκλής εξόριστος
Ο Ευριπίδης εξόριστος
Ο Αριστοφάνης εξόριστος
Ο Πλάτων εξόριστος
Ο Ικτίνος εξόριστος
Ο Αναξαγόρας εξόριστος
Ο Ισοκράτης εξόριστος
Ο Θεμιστοκλής εξόριστος
Ο Σωκράτης ήπιε το κώνειο
Ο Δημοσθένης ήπιε δηλητήριο
Ο Κολοκοτρώνης φυλακίστηκε για εσχάτη προδοσία
Ο Φειδίας στην φυλακή
Ο Στάικος Σταϊκόπουλος, ήρωας του 1821, φυλακίστηκε
Ο Οδυσσέας Ανδρούτσος φυλακίστηκε και δολοφονήθηκε
Ο Καποδίστριας δολοφονήθηκε
Ο Περικλής παραιτήθηκε λόγω κατηγοριών
Ο Χαρίλαος Τρικούπης δεν εκλέχθηκε ούτε βουλευτής στις εκλογές του 1895
βγάλτε πρωθυπουργό τον μίστερ "θέλω εκλογές"
ξαναψηφίστε την κυρία "γροθιά στο δικοματισμό"
και βγάλτε βουλευτή τον κύριο "δεν ποντάρω στους νοικοκυραίους"
**""Κ' είν' η συνείδησίς μου ήσυχη
για το αψήφιστο της εκλογής.
Βλάπτουν κ' οι τρεις την Συρία το ίδιο.
Αλλά, κατεστραμένος άνθρωπος, τι φταίω εγώ.
Ζητώ ο ταλαίπωρος να μπαλοθώ.
Ας φρόντιζαν οι κραταιοί θεοί
να δημιουργήσουν έναν τέταρτο καλό.
Μετά χαράς θα πήγαινα μ' αυτόν.""
**(Κ. Καβάφη, απόσπασμα απο το ποίημα Ας φρόντιζαν)
Thursday, February 12, 2009
μπανανία
Το σπίτι του εργένη… που έχει να πάει με γυναικά από το 2004, έτσι έχω στο μυαλό μου την Ελλάδα… το 04 με του Ολυμπιακούς…τα καταφέραμε τελικά πηδήξαμε…αλλά τα ρούχα τα βάλαμε στην ντουλάπα και μόλις την ανοίξαμε έπεσαν όλα πάνω μας…
Οι κυβερνήσεις μας μοιάζουν με φοιτητή που πέρασε σε άλλη πόλη, ζει μόνος και προτιμάει να βγει για ποτάκι…και μετά το 4ο έτος αρχίζει να σκέφτεται το πτυχίο…
«ήταν καλός μαθητής μωρέ, εντάξει νέος είναι, κουράστηκε για να μπει στο πανεπιστήμιο, θα το βγάλει μωρέ!», μετά έχει και ένα χρόνο στρατό, στα 30 θα δουλέψει, ντάξει, καλά είναι! Και τι να κάνεις;»
Σε μια χώρα που ενημερώνεται από την τηλεόραση τι ψάχνουμε να βρούμε;;
καλώς ήλθατε στην χώρα μας, την Μπανανία.
Οι κυβερνήσεις μας μοιάζουν με φοιτητή που πέρασε σε άλλη πόλη, ζει μόνος και προτιμάει να βγει για ποτάκι…και μετά το 4ο έτος αρχίζει να σκέφτεται το πτυχίο…
«ήταν καλός μαθητής μωρέ, εντάξει νέος είναι, κουράστηκε για να μπει στο πανεπιστήμιο, θα το βγάλει μωρέ!», μετά έχει και ένα χρόνο στρατό, στα 30 θα δουλέψει, ντάξει, καλά είναι! Και τι να κάνεις;»
Σε μια χώρα που ενημερώνεται από την τηλεόραση τι ψάχνουμε να βρούμε;;
καλώς ήλθατε στην χώρα μας, την Μπανανία.
Sunday, January 04, 2009
family issues
oικογένειες και πολιτική
Μια μακρά παράδοση, λοιπόν, συνδέει την πολιτική και την οικογένεια, αυθόρμητες ή όχι επιλογές, παρατηρούμαι όμως ότι είναι κάτι που συμβαίνει από τα πρώτα χρόνια της παλιγγενεσίας μέχρι σήμερα...και αυτά ήταν με βάση το πρωθυπουργικό αξίωμα...αν ψάξεις και στις συνδέσεις υπουργών και βουλευτών...μπορείς να φανταστείς τι έχει να γίνει!
Πέρα από κάθε θεωρία και κάθε πρακτική αξίζει να δούμε πως ιστορικά έχει αποτυπωθεί ο ρόλος της συγγένειας στην πολιτική ζωή. Κριτήριο και αφετηρία μου είναι οι πρωθυπουργοί της Ελλάδας, διορισμένoι ή εκλεγμένοι ακόμα και οι δικτάτορες, και όσοι κατείχαν ανάλογη με του πρωθυπουργού θέση (κυβερνήτες κ.α.).
Ξεκινώντας από το 1822 και τον Ανδρέα Ζαΐμη, του οποίο ο γιος και ο εγγονός διετέλεσαν πρωθυπουργοί, Θρασύβουλος και Αλέξανδρος αντίστοιχα. Επόμενος είναι ο Αθανάσιος Κανακάρης που ήταν πατέρας του Μπενιζέλου Ρούφου, ο οποίος ήταν παντρεμένος με την Μαρία Κουντουριώτη, κόρη του πρωθυπουργού Γεωργίου Κουντουριώτη.Ο πρώτος κυβερνήτης της ελεύθερης Ελλάδας Ιωάννης Καποδίστριας και ο αδερφός του Αυγουστίνος, που τον αντικατέστησε μετά την δολοφονία του αποτελούν και αυτοί αναφορά, καθώς και ο Θεόδωρος και Γιάννης Κολοκοτρώνης, πατέρας και γιος αντίστοιχα. Ο πρώτος πρωθυπουργός του Ελληνικού Βασιλείου, Σπυρίδων Τρικούπης είχε και αυτός τον πολιτικό του συνεχιστή, τον γιο του Χαρίλαο, επίσης πρωθυπουργό. Η περίπτωση του ναύαρχου Κωνσταντίνου Κανάρη που διετέλεσε πρωθυπουργός, αξίζει αναφοράς, καθώς ο γιος του Μιλτιάδης διετέλεσε βουλευτής και υπουργός ναυτικών. Ο Αλέξανδρος Κουμουνδούρος, ο οποίος 10 φορές διετέλεσε πρωθυπουργός, μας άφησε πολιτική κληρονομιά του γιους του, Κωνσταντίνο (βουλευτής) και Σπυρίδωνα (βουλευτής, υπουργός ναυτικών και πρόεδρος της Βουλής), καθώς και η ανιψιά του ήταν μητέρα του πρωθυπουργού Αλέξανδρου Κορύζη, του οποίου ο πατέρας ήταν βουλευτής και δήμαρχος Πόρου.Η οικογένεια Μαυρομιχάλη, με πλούσια πολιτική παράδοση, καθώς 2 πρωθυπουργοί φέρουν το όνομα, ο Πετρόμπεης και ο Κυριακούλης Π. Μαυρομιχάλης, με τον πατέρα του τελευταίου να έχει διατελέσει βουλευτής και ο γιος του βουλευτής και υπουργός.Στην συνέχεια συναντούμε, τον Ελευθέριο Βενιζέλο και τον γιο του Σοφοκλή, επίσης πρωθυπουργό. Ο Παναγιώτης Κανελλόπουλος ήταν ανιψιός του πρωθυπουργού Δημητρίου Γούναρη. Τα ξαδέρφια Θεόδωρος και Νικόλαος Δηλιγιάννης έχουν επίσης υπηρετήσει το αξίωμα πρωθυπουργού.Η οικογένεια Ράλλη με 3 πρωθυπουργούς, τον Δημήτριο, τον Ιωάννη και τον Γεώργιο, πατέρας – γιος – εγγονός αντίστοιχα. Ο πατέρας του Δημητρίου, Γεώργιος ήταν επίσης πολιτικός και ο Γεώργιος ο νεότερος, ήταν ανιψιός του πρωθυπουργού Γεωργίου Θεοτόκη, και η κόρη του Ζαΐρα είναι παντρεμένη με τον Αναστάσιο Παπαληγούρα, βουλευτή και υπουργό, που είναι γιος του Παναγή Παπαληγούρα - βουλευτής, υπουργός και διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος.Ο ιστορικός Σπυρίδων Λάμπρος επίσης πρωθυπουργός, αξίζει μιας ιδιαίτερης αναφοράς καθώς η κόρη του Λίνα, ήταν βουλευτής και πρώτη γυναίκα υπουργός, καθώς και σύζυγος του Πρωθυπουργού Παναγή Τσαλδάρη, του οποίου ο ανιψιός Κωνσταντίνος ήταν επίσης πρωθυπουργός και ο γιος του Αθανάσιος ήταν βουλευτής, υφυπουργός και πρόεδρος της Βουλής.Ο Θεόδωρος Πάγκαλος, βουλευτής και υπουργός του ΠΑΣΟΚ, είναι εγγονός του πρωθυπουργού Θεόδωρου Πάγκαλου. Ο Γεώργιος Παπανδρέου, γνωστός και ως «Γέρος της Δημογρατίας», πατέρας του επίσης πρωθυπουργού Ανδρέα και παππούς του υποψήφιου πρωθυπουργού Γεώργιου Ανδρέα Παπανδρέου. Τέλος, η κόρη του Ανδρέα, Σοφία ήταν παντρεμένη με τον βουλευτή του ΠΑΣΟΚ, Θεόδωρο Κατσανέβα.Ο γιος του Δημητρίου Μάξιμου, Σπύρος Θεοτόκής ήταν επίσης επιφανής πολιτικός καθώς και ο ανιψιός Γεώργιος Οικονομόπουλος ήταν υπουργός. Ο Δημήτριος Μάξιμος ήταν επίσης αδερφός της Ζαΐρας Θεοτόκη, μητέρας του Γεωργίου Ράλλη. Ο πρωθυπουργός Ιώαννης Θεοτόκης ήταν γιος του πρωθυπουργού Γεωργίου Θεοτόκη και αδελφός του πολιτικού Νικολάου Θεοτόκη.Η πολιτική οικογένεια του Στέφανου Στεφανόπουλου, πρωθυπουργού, έχει και αυτή αρκετούς εκπροσώπους της στο κοινοβούλιο. Ο Βάσος 1ος ξάδερφος του Στέφανου και ο Γεώργιος, αδερφός του πρώτου, διετέλεσαν βουλευτές και υπουργοί. Από την ίδια οικογένεια κατάγεται και ο βουλευτής της Ν.Δ. και της ΠΟ.ΛΑΝ. Στέφανος Β. Στεφανόπουλος. Ο πρωθυπουργός Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, ο οποίος έχει πολιτική και οικογενειακή συγγένεια με τον Ελευθέριο Βενιζέλο, είχε πατέρα τον Κυριάκο που διετέλεσε βουλευτής Χανίων, καθώς και η Ντόρα και ο Κυριάκος, παιδιά του πρώτου, είναι βουλευτές με την πρώτη να είναι υπουργός, καθώς και ο πρώτος της σύζυγος είχε διατελέσει βουλευτής της Ν.Δ, Παύλος ΜπακογιάννηςΤέλος, η οικογένεια Καραμανλή, με τον Κωνσταντίνο να έχει διετελέσει πρωθυπουργός και πρόεδρος της Δημοκρατίας. Οι ανιψιοί του Κωνσταντίνος Α. Καραμανλής και Μιχάλης Λιάπης, είναι Πρωθυπουργός και υπουργός αντίστοιχα.
Μια μακρά παράδοση, λοιπόν, συνδέει την πολιτική και την οικογένεια, αυθόρμητες ή όχι επιλογές, παρατηρούμαι όμως ότι είναι κάτι που συμβαίνει από τα πρώτα χρόνια της παλιγγενεσίας μέχρι σήμερα...και αυτά ήταν με βάση το πρωθυπουργικό αξίωμα...αν ψάξεις και στις συνδέσεις υπουργών και βουλευτών...μπορείς να φανταστείς τι έχει να γίνει!
Thursday, January 01, 2009
Thursday, December 18, 2008
Ελλάδα
δεδομένα:
για πρώτη φορά στην ιστορία ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. πέτυχε το ακατόρθωτο...
700 εργαζόμενοι στα έργα για το νέο γήπεδο του ΠΑΟ..βρέθηκαν να διαδηλώνουν στην Κουμουνδούρου...Συγχαρητήρια στους κ.κ. Τσίπρα – Αλαβάνο…το δίδυμο που σκοτώνει…
Πείτε μας πως καταφέρατε εσείς…αριστερό κόμμα (???) να στρέψετε εργαζόμενους εναντίον σας;;;;
Στην πραγματικότητα όμως ο νόμος Τρίτση που επικαλείται ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α…δεν ισχύει…
(καθώς νόμος που ψηφίστηκε από την Ελληνική Βουλή – 4/5 υπέρ – καταργεί κάθε προηγούμενο νόμο περί απαλλοτριώσεων και ορίζει τα της διπλής ανάπλασης δηλαδή 35 στρέμματα πρασίνου στην Αλεξάνδρας και το γήπεδο του ΠΑΟ στον Βοτανικό συν τα 135 στρέμματα πρασίνου στην περιοχή)
Και τα μυαλά στα κάγκελα!
για πρώτη φορά στην ιστορία ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. πέτυχε το ακατόρθωτο...
700 εργαζόμενοι στα έργα για το νέο γήπεδο του ΠΑΟ..βρέθηκαν να διαδηλώνουν στην Κουμουνδούρου...Συγχαρητήρια στους κ.κ. Τσίπρα – Αλαβάνο…το δίδυμο που σκοτώνει…
Πείτε μας πως καταφέρατε εσείς…αριστερό κόμμα (???) να στρέψετε εργαζόμενους εναντίον σας;;;;
Στην πραγματικότητα όμως ο νόμος Τρίτση που επικαλείται ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α…δεν ισχύει…
(καθώς νόμος που ψηφίστηκε από την Ελληνική Βουλή – 4/5 υπέρ – καταργεί κάθε προηγούμενο νόμο περί απαλλοτριώσεων και ορίζει τα της διπλής ανάπλασης δηλαδή 35 στρέμματα πρασίνου στην Αλεξάνδρας και το γήπεδο του ΠΑΟ στον Βοτανικό συν τα 135 στρέμματα πρασίνου στην περιοχή)
Και τα μυαλά στα κάγκελα!
Tuesday, December 16, 2008
ω ας ήμην ακόμη βοσκός εις τα όρη
κόμματα, αυστηρή και βίαιη κομματικοποίηση, συγκάλυψη εν ονόματι του κόμματος, μανία με την εξουσία, οικογενειοκρατία, ρουσφέτι, το σύνδρομο του «ξέρεις ποιος είμαι εγώ», οι στρατιές των ευεργετηθέντων κομματικοποιημένων από καθηγητές πανεπιστημίου μέχρι τους κομματικούς επιχειρηματίες, οι πνευματικές κλίκες από το Άαχεν και το Παρίσι έως τις λιγότερο κουλτουριάρικες σε Αμερική και Βρετανία, τις κουμπαριές, τα κρεβάτια, τους δημοσιογράφους και όλα αυτά χειροκρότησαν και ενθάρρυναν οι τύποι με τις αφίσες στην εθνική οδό την δεκαετία του 80, οι γονείς προστάτες που έσπευσαν να διορίσουν τηλεφωνικώς τον κανακάρη τους, που μεγάλωσε και έμαθε να τηλεφωνεί και αυτός για να σβήσει καμιά κλίση, να μεταθέσει τον κανακάρη του από τον Έβρο στο κέντρο της Αθήνας και σήμερα θα ξαναπάρει τηλέφωνο για να ζητήσει μια θέση στο δημόσιο για 700 Ε, και η ζωή συνεχίζεται και πολλά πολλά άλλα…άλλωστε μπορεί κανείς να γράψει τόμους για όλα αυτά μέχρι να φτάσει στο σήμερα με το Ιερό Καθήκον των Πολιτών να ζουν για να πληρώνουν δόσεις, να ψηφίζουν τους wannabe Prothipourgos και να βλέπει στην τηλεόραση την και καλά εξεγερμένη νεολαία, τον και καλά μίστερ αλλαγή που «δεν ποντάρει στους νοικοκυραίους», τους υπόλοιπους που θα ξαναψηφίσουν τον μίστερ ότι «είναι νόμιμο είναι και ηθικό», τους 30άριδες «γενιά του Κωστόπουλου» μαζί με τους «G 700»
Saturday, December 13, 2008
lexiko
Πολιτική
Πολιτική είναι η διαδικασία εκείνη από την οποία αποκτάς φήμη, λεφτά, θαυμαστές, αλλά χωρίς να ξέρεις να τραγουδάς ή να παίζεις μπάλα, επίσης δεν χρειάζεται να γυμνάζεσαι και να έχεις εμφάνιση, αντιθέτως στα υπέρ σου είναι να είσαι καραφλός, η κοιλιά, να μην έχεις δουλέψει πότε, ή στην κακή περίπτωση που έχεις δουλέψει, βαρέθηκες.
Βουλευτής
Βουλευτής είναι εκείνος ο κύριος ή κυρία που ξέρει από πολιτική (βλ. επάνω). Στο Ελληνικό Κοινοβούλιο έχουμε 300 τυχερούς, συνήθως οι θέσεις τους είναι ισόβιες με δικαιώματα διαδοχής. Για το πολύ δύσκολο έργο που υπηρετούν, στελέχωση τηλεοπτικών σταθμών και υπουργείων κλπ ο λαός τους πληρώνει, τους δίνει μερσεντές, κινητό, γραφείο και έναν ειδικό φρουρό να τους προστατεύει. Ο ανταγωνισμός είναι σκληρός για τις θέσεις καθώς είναι μόνο 300, συνήθως οι πιο παπαρολόγοι, γλείφτες και παραμυθάδες κερδίζουν.
Λαός
Σύνολο θυμάτων από όπου προέρχεται το ηλίθιο εκλογικό σώμα.
Εκλογικό Σώμα
Εκλογικό σώμα είναι ένα σύνολο ανθρωπόμορφων όντων οι οποίοι για 700 ευρώ το μήνα για 40 χρόνια μπορεί να ψηφίσουν το βουλευτή (βλ. επάνω)
Ψήφος - Ψηφοφόρος
Ψηφοφόρος είναι ο ηθικός αυτουργός σε έγκλημα κατά της ανθρωπότητας, επιπλέον πολλές φορές λόγω του χαμηλού του IQ, πέφτει θύμα διαφόρων επιτήδειων που δεν είναι αρκετά άχρηστοι για να εκλεγούν βουλευτές, αυτός ο άτυχος και χαζός ψηφοφόρος μένει αμανάτι χωρίς να μπορεί να σβήσει πρόστιμα, να διορίσει την κορούλα του σε τράπεζα κλπ.
Σύνταγμα
Παλαιότερα θεωρήθηκε σημαντικό επίτευγμα του Λαού, ωστόσο τα χρόνια πέρασαν και φάνηκε πόσο υπερτιμημένο ήταν, συνήθως κοσμεί βουλευτικές βιβλιοθήκες ή αν έχει σκληρό εξώφυλλο ως coffee table στα τραπεζάκια της Βουλής. Διδάσκεται στη σχολή Νομικών και υπάρχει τετράγωνη πλατεία με μαρμάρινο σιντριβάνι που φέρει το όνομα, Πλατεία Συντάγματος. Γύρω από την εν λόγω πλατεία υπάρχει μεγάλο εθνικό θέατρο με παρκινγκ, φαγάδικα, παιχνιδάδικα και ξενοδοχεία. Το εισιτήριο είναι λίγο τσιμπημένο, αλλά το κάστινγκ έχει αλλάξει και βλέπεις ωραίες παρουσίες, όπως μοντέλα, παρουσιάστριες, ηθοποιούς και γενικώς ξανθιές πλάι στα μεγάλα ονόματα του ελληνικού θεάτρου και της γενικότερης καλλιτεχνικής σκηνής.
Κριτική
Κριτική είναι η μέθοδος των πολιτών να μην κάνουν τίποτα, να μην προσπαθούν για τίποτα, να παρανομούν και να ψηφίζουν αυτούς που είχαν κατηγορηθεί για σκανδάλα στην προηγούμενη τετραετία. Είναι η στάση ζωής που εναντιώνεται σε οτιδήποτε, και αρχίζει με το «εγώ τα κάνω όλα καλά» και το τελειώνει στο «οι άλλοι είναι άχρηστοι». Συνήθως, κριτική ασκούν και οι δημοσιογράφοι και οι υπόλοιποι που απαρτίζουν το «τηλεοπτικό πάνελ», επίσης σύνηθες είναι να θεωρείται και επάγγελμα, καθότι εμπεριέχεται και το στοιχείο της αμοιβής, χρηματικής ή άλλης. Επιπλέον, αξιοσημείωτο είναι ότι η κριτική απαντάται και σε πολιτικό επίπεδο, σε αυτήν την περίπτωση, ο «κριτικός» πάσχει από διάφορα ψυχικά και σωματικά νοσήματα, όπως εμμονές, αμνησία, ψευτοτσαντίλα για τα συμβαίνοντα, και συνήθως είναι αντιπολίτευση, αποτυχημένος υπουργός ή βουλευτής, απατεώνας ή προέρχεται από κόμμα που μπαίνει δεν μπαίνει στη βουλή.
Πολιτική είναι η διαδικασία εκείνη από την οποία αποκτάς φήμη, λεφτά, θαυμαστές, αλλά χωρίς να ξέρεις να τραγουδάς ή να παίζεις μπάλα, επίσης δεν χρειάζεται να γυμνάζεσαι και να έχεις εμφάνιση, αντιθέτως στα υπέρ σου είναι να είσαι καραφλός, η κοιλιά, να μην έχεις δουλέψει πότε, ή στην κακή περίπτωση που έχεις δουλέψει, βαρέθηκες.
Βουλευτής
Βουλευτής είναι εκείνος ο κύριος ή κυρία που ξέρει από πολιτική (βλ. επάνω). Στο Ελληνικό Κοινοβούλιο έχουμε 300 τυχερούς, συνήθως οι θέσεις τους είναι ισόβιες με δικαιώματα διαδοχής. Για το πολύ δύσκολο έργο που υπηρετούν, στελέχωση τηλεοπτικών σταθμών και υπουργείων κλπ ο λαός τους πληρώνει, τους δίνει μερσεντές, κινητό, γραφείο και έναν ειδικό φρουρό να τους προστατεύει. Ο ανταγωνισμός είναι σκληρός για τις θέσεις καθώς είναι μόνο 300, συνήθως οι πιο παπαρολόγοι, γλείφτες και παραμυθάδες κερδίζουν.
Λαός
Σύνολο θυμάτων από όπου προέρχεται το ηλίθιο εκλογικό σώμα.
Εκλογικό Σώμα
Εκλογικό σώμα είναι ένα σύνολο ανθρωπόμορφων όντων οι οποίοι για 700 ευρώ το μήνα για 40 χρόνια μπορεί να ψηφίσουν το βουλευτή (βλ. επάνω)
Ψήφος - Ψηφοφόρος
Ψηφοφόρος είναι ο ηθικός αυτουργός σε έγκλημα κατά της ανθρωπότητας, επιπλέον πολλές φορές λόγω του χαμηλού του IQ, πέφτει θύμα διαφόρων επιτήδειων που δεν είναι αρκετά άχρηστοι για να εκλεγούν βουλευτές, αυτός ο άτυχος και χαζός ψηφοφόρος μένει αμανάτι χωρίς να μπορεί να σβήσει πρόστιμα, να διορίσει την κορούλα του σε τράπεζα κλπ.
Σύνταγμα
Παλαιότερα θεωρήθηκε σημαντικό επίτευγμα του Λαού, ωστόσο τα χρόνια πέρασαν και φάνηκε πόσο υπερτιμημένο ήταν, συνήθως κοσμεί βουλευτικές βιβλιοθήκες ή αν έχει σκληρό εξώφυλλο ως coffee table στα τραπεζάκια της Βουλής. Διδάσκεται στη σχολή Νομικών και υπάρχει τετράγωνη πλατεία με μαρμάρινο σιντριβάνι που φέρει το όνομα, Πλατεία Συντάγματος. Γύρω από την εν λόγω πλατεία υπάρχει μεγάλο εθνικό θέατρο με παρκινγκ, φαγάδικα, παιχνιδάδικα και ξενοδοχεία. Το εισιτήριο είναι λίγο τσιμπημένο, αλλά το κάστινγκ έχει αλλάξει και βλέπεις ωραίες παρουσίες, όπως μοντέλα, παρουσιάστριες, ηθοποιούς και γενικώς ξανθιές πλάι στα μεγάλα ονόματα του ελληνικού θεάτρου και της γενικότερης καλλιτεχνικής σκηνής.
Κριτική
Κριτική είναι η μέθοδος των πολιτών να μην κάνουν τίποτα, να μην προσπαθούν για τίποτα, να παρανομούν και να ψηφίζουν αυτούς που είχαν κατηγορηθεί για σκανδάλα στην προηγούμενη τετραετία. Είναι η στάση ζωής που εναντιώνεται σε οτιδήποτε, και αρχίζει με το «εγώ τα κάνω όλα καλά» και το τελειώνει στο «οι άλλοι είναι άχρηστοι». Συνήθως, κριτική ασκούν και οι δημοσιογράφοι και οι υπόλοιποι που απαρτίζουν το «τηλεοπτικό πάνελ», επίσης σύνηθες είναι να θεωρείται και επάγγελμα, καθότι εμπεριέχεται και το στοιχείο της αμοιβής, χρηματικής ή άλλης. Επιπλέον, αξιοσημείωτο είναι ότι η κριτική απαντάται και σε πολιτικό επίπεδο, σε αυτήν την περίπτωση, ο «κριτικός» πάσχει από διάφορα ψυχικά και σωματικά νοσήματα, όπως εμμονές, αμνησία, ψευτοτσαντίλα για τα συμβαίνοντα, και συνήθως είναι αντιπολίτευση, αποτυχημένος υπουργός ή βουλευτής, απατεώνας ή προέρχεται από κόμμα που μπαίνει δεν μπαίνει στη βουλή.
Monday, December 01, 2008
Κι όμως...
Ανάβρα Πηλίου – Μπογκοτά Κολομβίας
Η Μπογκοτά (Bogotá) πρωτεύουσα της Κολομβίας είχε την τύχη, εκ του αποτελέσματος κρίνοντας, να έχει δήμαρχο τον Αντάνας Μόκους (Antanas Mockus, 1952, Μπογκοτά), γιο Λιθουανών μεταναστών, ο οποίος είναι μαθηματικός, φιλόσοφος και πολιτικός καθώς και πρώην πρύτανης του Εθνικού Πανεπιστημίου της Κολομβίας, από το οποίο παραιτήθηκε το 1993 για να θέσει υποψηφιότητα για την δημαρχία της Μπογκοτά, το οποίο και επέτυχε δις.
Η τάξη των «6,5 εκατομμυρίων μαθητών» κατοίκων της πρωτεύουσας της Κολομβίας έδειξε φιλομάθεια για τα διδάγματα του εκκεντρικού πρώην καθηγητή, ο οποίος ως πανεπιστημιακός ήταν γνωστός για τις ανορθόδοξες μεθόδους που χρησιμοποιούσε για να τραβήξει την προσοχή των φοιτητών του. Μεταξύ άλλων, μια φορά που επικρατούσε χαμός στο αμφιθέατρο, δεν δίστασε να κατεβάσει το παντελόνι του προκειμένου να κάνει τους φοιτητές του να τον προσέξουν.
Κομμάτι και αυτός της μόδας των «αντί»-πολιτικών της Λατινικής Αμερικής, ξεπέρασε το στάδιο της πολιτικής θεωρίας και έφτασε στην εφαρμοσμένη πολιτική με φαντασία, όραμα και χιούμορ. Φορώντας στολή Super-Man , ο «Super Citizen» ή «υπερ – πολίτης» διέδιδε το καλώς πράττειν έναντι του κακώς και προσέλαβε 20 μίμους του στη θέση αστυνομικών για να ρυθμίζουν την κυκλοφορία και να χλευάζουν τους οδηγούς που παραβίαζαν τον Κ.Ο.Κ.. Υπενθύμισε την αξία της ανθρώπινης ζωής στους συμπολίτες του, ζωγραφίζοντας αστέρια σε σημεία των δρόμων που είχαν πεθάνει άνθρωποι, το αποτέλεσμα διπλό, πρώτον τους έκανε να θυμούνται για να προσέχουν και δημιούργησε μια αισθητικά ωραία εικόνα.
Παρέκαμψε το σωματείο των επαγγελματιών οδηγών, και κάλεσε τους δημότες του να τον καλούν στο προσωπικό του τηλέφωνο όταν συναντούσαν κάποιον ευγενικό και καλό οδηγό ταξί, σύντομα 150 οδηγοί αποτελούσαν τους «Ιππότες της Ζέβρας» και συζητούσε μαζί τους για την επίλυση των προβλημάτων του κλάδου τους.
Η οικονομική του πολιτική ήταν και αυτή στηριγμένη στο φιλότιμο των συμπολιτών του, όρισε εθελοντικό φόρο 10% και 63.000 άνθρωποι προσέφεραν χρήματα στο όνομα του ηθικού δημάρχου τους.
Η αλλαγή συνεχίστηκε με την «Ημέρα Γυναίκας», οπού ο δήμαρχος ζήτησε από τους άνδρες να μείνουν στο σπίτι και να προσέχουν τα παιδιά και να κυκλοφορήσουν οι γυναίκες, την πρώτη μέρα από τις 3 που αφιέρωσε στο ασθενές φύλο, 700.000 γυναίκες βγήκαν έξω.
Το εγχείρημα του Μόκους περιελάμβανε και το ιδιοφυές σχέδιο που σκοπό είχε να καταστήσει του κατοίκους της Μπογκοτά υπεύθυνους και θεματοφύλακες της τάξης και της σωστής λειτουργίας. Με ποιο τρόπο; Μοίρασε 350.000 κάρτες που απεικόνιζαν τον αντίχειρα πάνω ή κάτω και έτσι μπορούσαν να επικροτήσουν ή αποδοκίμασουν τις πράξεις των συμπολιτών τους. Πρακτική, που υιοθέτησε και η κυβέρνηση του Ελ Σαλβαδόρ, με εξίσου επιτυχημένα αποτελέσματα. Η κοινωνική κατακραυγή είναι πιο αποτελεσματική από οποιοδήποτε πρόστιμο δηλώνει ο Μόκους και επιπλέον η επιδοκιμασία των σωστών συμπεριφορών είναι ένα άριστο κίνητρο για την επανάληψή τους.
Η λειψυδρία μειώθηκε μέσα σε 2 μήνες κατά 14%, μετά την εμφάνισή του σε τηλεοπτικά shows, οπού έκανε μπάνιο και έκλεινε την παροχή όταν σαπουνιζόταν, καλώντας τους συμπολίτες του να πράξουν το ίδιο. Αξιοσημείωτο είναι ότι σήμερα, η κατανάλωση έχει μειωθεί κατά 40%.
Επί των ημερών του, η σύνδεση των σπιτιών με πόσιμο νερό, από το 78.7% το 1993, ανήλθε στο 100% το 2003. Επιπλέον, η σύνδεση με το αποχετευτικό σύστημα έφτασε στο 94.9% το 2003 από το 70.8% το 1993.
Όρισε ημέρες οικειοθελούς αφοπλισμού, οι οποίες πραγματοποιήθηκαν τον Δεκέμβριο του 1996 και το 2003. Παρόλο που συγκεντρώθηκε λιγότερο από το 1% των όπλων, οι ανθρωποκτονίες μειώθηκαν κατά 26%, λόγω, εν μέρει, της προβολής του προγράμματος από τα μέσα ενημέρωσης. Άξιο αναφοράς είναι επίσης, ότι το ποσοστό που υποστήριζε την οπλοκατοχή για προστασία έπεσε από 24.8% το 2001 στο 10.4% το 2003.
Ο Μόκους, στην γενικότερη πολιτική του για την αλλαγή νοοτροπίας, κινητοποίησε τον κόσμο να διαμαρτύρεται κατά της βίας και των τρομοκρατικών επιθέσεων. Σε αυτό το πλαίσιο, επινόησε το «εμβόλιο κατά της βίας», ζητώντας από τους πολίτες να ζωγραφίσουν πάνω σε μπαλόνια τα πρόσωπα των ανθρώπων που τους είχαν πληγώσει, τα οποία στην συνέχεια αφήνονταν ελεύθερα. Το αποτέλεσμα; 50.000 άνθρωποι συμμετείχαν στην περίεργη αυτή διαμαρτυρία.
«Η γνώση είναι δύναμη. Εάν οι άνθρωποι γνωρίζουν τους κανόνες και τους ευαισθητοποιείς μέσα από την τέχνη, το χιούμορ και την δημιουργικότητα, είναι πιο πιθανό να δεχθούν την αλλαγή», δηλώνει ο Μόκους.
Τέλος, εκπληκτική είναι η ιστορία ενός 3/χρονου κοριτσιού, το οποίο σαν δώρο γενεθλίων ζήτησε να συναντήσει τον περιβόητο δήμαρχο. Στο γραφείο του, η μητέρα του κοριτσιού είπε: «Όταν πάω να την χτυπήσω, η μικρή τρέχει στο τηλέφωνο, φωνάζοντας ότι θα τηλεφωνήσει στον Μόκους. Δεν ξέρει ούτε ένα νούμερο να πατήσει, αλλά προφανώς νομίζει ότι θα την προστατέψετε.»
Γεγονός λοιπόν είναι ότι ο Μόκους κατάφερε να μετατρέψει την Μποκοτά….σε αμφιθέατρο…και μάλλον τα κατάφερε με τον πλέον επιτυχή τρόπο. Οι αποδέκτες της πολιτικής του ήταν όλοι, μικροί και μεγάλοι. Πέτυχε να αλλάξει νοοτροπία αλλά και να εκσυγχρονίσει, να βελτιώσει και να ανατρέψει. Μια σύγχρονη πολιτική ιδιοφυΐα…enhorabuena señor Mockus.
Εκτενές άρθρο στο site: http://www.hno.harvard.edu/gazette/2004/03.11/01-mockus.html
Αφορμή για τον Μόκους αποτέλεσε ο κύριος Δημήτρης Τσουκαλάς, το ελληνικό φαινόμενο της τοπικής αυτοδιοίκησης…
ακολουθεί το άρθρο από το Ελεύθερο τύπο, του Κώστα Μπογάτσου.
Από τον Ελέυθερο Τύπο, αυτούσιο το άρθρο
«Ελβετικό θαύμα στη Μαγνησία
Κυριακή, 28.09.08
Πρόκειται για ένα απομακρυσμένο ορεινό χωριό που κατάφερε μετά από συστηματική προσπάθεια, όχι μόνο να σταθεί όρθιο, αλλά να γίνει πρότυπο ανάπτυξης. Για τη μεγάλη ανατροπή που έρχεται από την Ανάβρα του νομού Μαγνησίας.
Στις δυτικές πλαγιές της Οθρυος, σε υψόμετρο 1.000 μέτρων και σε απόσταση 40 χιλιομέτρων από την κοντινότερη κωμόπολη (τον Αλμυρό), οι 700 κάτοικοι, όλοι τους κτηνοτρόφοι, απολαμβάνουν εισοδήματα από 30 έως 100 χιλιάδες ευρώ και μια ποιότητα ζωής που μπορεί να συγκριθεί μόνο με την πλούσια Ελβετία.
Εδώ ο κόσμος δεν φεύγει προς τα αστικά κέντρα, αλλά επιστρέφει στο χωριό του.Με ποσοστό ανεργίας στο μηδέν και με μέσο όρο ηλικίας τα 40 έτη, ο πληθυσμός διπλασιάστηκε μέσα στα τελευταία 15 χρόνια.
Οι υποδομές του υποδειγματικές: Το αιολικό πάρκο, που δίνει έσοδα 100.000 ευρώ ετησίως στην κοινότητα, τα τρία υπερσύγχρονα κτηνοτροφικά πάρκα που στεγάζουν το χειμώνα (όταν η Ανάβρα αποκλείεται από τα χιόνια) 25.000 ζώα, το πρότυπο σφαγείο, που θυμίζει χειρουργείο, το διώροφο πάρκινγκ των 60 θέσεων, το γυμναστήριο με τα τελευταίας τεχνολογίας μηχανήματα, τα γήπεδα ποδοσφαίρου και μπάσκετ, το λαογραφικό μουσείο και φυσικά το περιβαλλοντικό-πολιτιστικό πάρκο, έκτασης 240 στρεμμάτων.
Η κοινωνική μέριμνα κατέχει πρώτιστη θέση: νηπιαγωγείο και δημοτικό του «κουτιού», αγροτικό ιατρείο (πάντοτε στελεχωμένο), δωρεάν στέγαση για τους δασκάλους και τους γιατρούς, «Βοήθεια στο σπίτι», σχεδιασμός για γηροκομείο, ακόμα και για πισίνα!
Πoιο είναι άραγε το μυστικό της επιτυχίας; Πώς μια μειονεκτική περιοχή κατάφερε το «θαύμα»;Η μάχη με τη μιζέρια άρχισε τις αρχές της δεκαετίας του ’90, όταν τα ηνία της κοινότητας πήρε ο Δημήτρης Τσουκαλάς, ένας άνθρωπος που άφησε την Αθήνα για να γυρίσει στο χωριό του και να προσφέρει στη γενέτειρά του. Με ένα διάλειμμα 4 χρόνων, είναι από τότε κοινοτάρχης της Ανάβρας.Η κατάσταση που συνάντησε ήταν απελπιστική. Τα γελάδια, οι χοίροι και τα πρόβατα κυκλοφορούσαν ελεύθερα στο χωριό. Στους χωματόδρομους. Δεν υπήρχε πουθενά άσφαλτος. Το χειμώνα περπατούσες μέσα στη λάσπη, το καλοκαίρι η σκόνη σε έπνιγε.
«Προτεραιότητά μας ήταν η κατασκευή κτηνοτροφικών πάρκων, για να μπει τέλος στην αναρχία που επικρατούσε. Με φως, νερό και σωστή δόμηση, σταβλίζουν τα ζώα τους το χειμώνα. Τους υπόλοιπους μήνες βόσκουν ελεύθερα στα βουνά. Αυτός είναι και ο λόγος που το κρέας τους φημίζεται για την ξεχωριστή γεύση του. Η κτηνοτροφία είναι η πηγή των εισοδημάτων στην Ανάβρα», λέει στο ΕΤ.Κ ο πρόεδρος της κοινότητας.«Ισως εγώ είμαι ο πιο φτωχός του χωριού, αφού η σύνταξη που παίρνω από τη ΔΕΗ, όπου έφυγα με το βαθμό του επιθεωρητή, κυμαίνεται στα 2.500 ευρώ».
Βάσεις ανάπτυξηςΗ πρόοδος συνεχίστηκε με την κατασκευή του σφαγείου βιολογικής γραμμής, το μοναδικό δημόσιο στην Ελλάδα, με πιστοποίηση από τη ΔΗΩ. Ετσι μπήκε τάξη και δημιουργήθηκε η βάση για την ανάπτυξη της βιοκτηνοτροφίας, με συνέπεια οι παραγωγοί να κερδίζουν σημαντικά ποσά από τις επιδοτήσεις της Ευρωπαϊκής Ενωσης, με χρήματα της οποίας έγιναν οι παραπάνω υποδομές.Ξύπνιος, σχολαστικός και με όραμα ο πρόεδρος παρακολουθεί ανελλιπώς κάθε κοινοτικό πρόγραμμα και το εκμεταλλεύεται δεόντως. Το μεγαλύτερο επίτευγμά του, όπως λέει ο ίδιος, είναι ότι κατάφερε να αλλάξει τη νοοτροπία των συγχωριανών του. Στην αρχή έφεραν αντιρρήσεις στα σχέδιά του, αλλά με επιμονή και υπομονή τούς έπεισε.
Τώρα τους καλεί να δημιουργήσουν τυποποιητήρια για τα προϊόντα τους, ώστε να ολοκληρωθεί το φάσμα της βιολογικής παραγωγής.Η Ανάβρα δεν βάσισε την ανάπτυξή της στο κράτος. Ηθελε έσοδα δικά της. Ετσι, πριν από τρία χρόνια ολοκλήρωσε το έργο του αιολικού πάρκου, με τις 20 ανεμογεννήτριες και ανάδοχο την ισπανική εταιρία Gamesa.
ΕσοδαΤο ρεύμα το αγοράζει η ΔΕΗ, ενώ η κοινότητα για τη χρήση του χώρου, που της ανήκει, εισπράττει έως και 100.000 ευρώ το χρόνο.
Υπό δημοπράτηση βρίσκεται και η ανάπτυξη υδροηλεκτρικού εργοστασίου, από το νερό των πηγών της Ανάβρας. Από εκεί θα εισπράττονται άλλες 100.000 ευρώ.
Η επιστροφή στις ρίζες είναι μια σταθερή πολιτική για τον κ. Τσουκαλά. Για να ενισχυθεί κι άλλο ο πληθυσμός, έκανε επέκταση του οικισμού και δίνει οικόπεδα σε άστεγους δημότες στο ? της αντικειμενικής τους αξίας και με αποπληρωμή σε 5 δόσεις.
Μετανάστες σε... ορεινό παράδεισο
«Δεν μας λείπει τίποτα. Εγώ, παρόλο που γεννήθηκα στην Αθήνα, ήρθα στο χωριό των γονιών μου, μόλις γνώρισα εδώ, κατά τη διάρκεια των διακοπών, το σύζυγό μου τον Παναγιώτη. Κάναμε τρία παιδιά. Δουλεύουμε με τον άνδρα μου φροντίζοντας τα 100 γελάδια που έχουμε. Πηγαίνουμε γυμναστήριο, πίνουμε τα τσιπουράκια μας στις 5 ταβέρνες του χωριού και αν θέλουμε νυχτερινή ζωή πεταγόμαστε μέχρι τον Δομοκό ή τον Αλμυρό», λέει στον ΕΤ.Κ η Νίκη Μηλιώνη.
Οι ηλικιωμένοι αισθάνονται ασφάλεια με τη μόνιμη παρουσία της αγροτικής γιατρού. Η Ελένη Τριανταφύλλου δέχεται 8 με 9 άτομα καθημερινά στο ιατρείο. Πήγε στην Ανάβρα στις 5 Αυγούστου και για τους επόμενους 9 μήνες που θα μείνει εκεί νιώθει τυχερή που βρέθηκε σε ένα τόσο φιλικό περιβάλλον. Μάλιστα, δεν επιβαρύνεται από την τσέπη της, γιατί μένει σε διαμέρισμα που της παραχώρησε η κοινότητα (όπως και οι τρεις δάσκαλοι).
Ο Αποστόλης Καπέλος και ο Πολύζος Κανατούλης είναι δυο νέοι κτηνοτρόφοι. Παίκτες στην ποδοσφαιρική ομάδα του χωριού (Α.Ο. ΟΘΡΥΣ), κάθονται στο καφενείο και συζητούν πώς θα αντιμετωπίσουν τον ΔΟΜΟΚΟ, την ισχυρότερη ομάδα της περιοχής. Περηφανεύονται για την προαγωγή στην Α’ Ερασιτεχνική, αλλά και για τα επιτεύγματα του χωριού τους. «Να πάτε να δείτε το περιβαλλοντικό πάρκο», μας λένε. Συναντάμε έναν παράδεισο. Αιωνόβια πλατάνια, σε μια διαδρομή πέντε χιλιομέτρων, με γεφύρια, παιδικές χαρές, πετρόκτιστη διακόσμηση και με τους λαγούς και τα ελάφια να ξεπετάγονται μέσα από τα ξέφωτα, με φόντο τον υδάτινο κόσμο του Ενιππέα (παραπόταμου του Πηνειού).\
Εδώ κρατάει ακόμα το έθιμο της δρυστέλας , όπου οι νοικοκυραίοι πλένουν ρούχα και χαλιά με τα ορμητικά νερά των πηγών. Μια περιφραγμένη έκταση, συνολικού εμβαδού 240 στρεμμάτων, που αποτελεί ταυτόχρονα και μουσείο παράδοσης. Αλλη μια ευκαιρία για να εισπράττει η κοινότητα έσοδα, καθώς πολλά σχολεία εκδηλώνουν ενδιαφέρον για επίσκεψη και αναμένεται να μπει συμβολικό εισιτήριο για τα έξοδα συντήρησής του.
Το πλέον μεγαλόπνοο σχέδιο, αυτή την περίοδο, είναι η επικείμενη εγκατάσταση συστήματος τηλεθέρμανσης. Με προϋπολογισμό 1.700.000 ευρώ (από ευρωπαϊκά κονδύλια) και με μελέτη από το ΤΕΙ Κοζάνης, η Περιφέρεια έχει πει ήδη το «ναι».
Ενας κεντρικός λέβητας θα τοποθετηθεί στο πάνω μέρος του χωριού και από εκεί θα διοχετεύονται υπόγειοι αγωγοί από τους δρόμους της Ανάβρας με καυτό νερό. Το κάθε σπίτι θα συνδέεται με το σύστημα και θα έχει ολόκληρο το χειμώνα ζεστό νερό και θέρμανση, με μια ελάχιστη επιβάρυνση. Θα λειτουργεί με την καύση βιομάζας (κοπριές των ζώων, ξερά φύλλα, άχυρο κ.ά).
Κώστας Μπογάτσος
Ελεύθερος Τύπος»
http://www.e-tipos.com/newsitem?id=53548
Η Μπογκοτά (Bogotá) πρωτεύουσα της Κολομβίας είχε την τύχη, εκ του αποτελέσματος κρίνοντας, να έχει δήμαρχο τον Αντάνας Μόκους (Antanas Mockus, 1952, Μπογκοτά), γιο Λιθουανών μεταναστών, ο οποίος είναι μαθηματικός, φιλόσοφος και πολιτικός καθώς και πρώην πρύτανης του Εθνικού Πανεπιστημίου της Κολομβίας, από το οποίο παραιτήθηκε το 1993 για να θέσει υποψηφιότητα για την δημαρχία της Μπογκοτά, το οποίο και επέτυχε δις.
Η τάξη των «6,5 εκατομμυρίων μαθητών» κατοίκων της πρωτεύουσας της Κολομβίας έδειξε φιλομάθεια για τα διδάγματα του εκκεντρικού πρώην καθηγητή, ο οποίος ως πανεπιστημιακός ήταν γνωστός για τις ανορθόδοξες μεθόδους που χρησιμοποιούσε για να τραβήξει την προσοχή των φοιτητών του. Μεταξύ άλλων, μια φορά που επικρατούσε χαμός στο αμφιθέατρο, δεν δίστασε να κατεβάσει το παντελόνι του προκειμένου να κάνει τους φοιτητές του να τον προσέξουν.
Κομμάτι και αυτός της μόδας των «αντί»-πολιτικών της Λατινικής Αμερικής, ξεπέρασε το στάδιο της πολιτικής θεωρίας και έφτασε στην εφαρμοσμένη πολιτική με φαντασία, όραμα και χιούμορ. Φορώντας στολή Super-Man , ο «Super Citizen» ή «υπερ – πολίτης» διέδιδε το καλώς πράττειν έναντι του κακώς και προσέλαβε 20 μίμους του στη θέση αστυνομικών για να ρυθμίζουν την κυκλοφορία και να χλευάζουν τους οδηγούς που παραβίαζαν τον Κ.Ο.Κ.. Υπενθύμισε την αξία της ανθρώπινης ζωής στους συμπολίτες του, ζωγραφίζοντας αστέρια σε σημεία των δρόμων που είχαν πεθάνει άνθρωποι, το αποτέλεσμα διπλό, πρώτον τους έκανε να θυμούνται για να προσέχουν και δημιούργησε μια αισθητικά ωραία εικόνα.
Παρέκαμψε το σωματείο των επαγγελματιών οδηγών, και κάλεσε τους δημότες του να τον καλούν στο προσωπικό του τηλέφωνο όταν συναντούσαν κάποιον ευγενικό και καλό οδηγό ταξί, σύντομα 150 οδηγοί αποτελούσαν τους «Ιππότες της Ζέβρας» και συζητούσε μαζί τους για την επίλυση των προβλημάτων του κλάδου τους.
Η οικονομική του πολιτική ήταν και αυτή στηριγμένη στο φιλότιμο των συμπολιτών του, όρισε εθελοντικό φόρο 10% και 63.000 άνθρωποι προσέφεραν χρήματα στο όνομα του ηθικού δημάρχου τους.
Η αλλαγή συνεχίστηκε με την «Ημέρα Γυναίκας», οπού ο δήμαρχος ζήτησε από τους άνδρες να μείνουν στο σπίτι και να προσέχουν τα παιδιά και να κυκλοφορήσουν οι γυναίκες, την πρώτη μέρα από τις 3 που αφιέρωσε στο ασθενές φύλο, 700.000 γυναίκες βγήκαν έξω.
Το εγχείρημα του Μόκους περιελάμβανε και το ιδιοφυές σχέδιο που σκοπό είχε να καταστήσει του κατοίκους της Μπογκοτά υπεύθυνους και θεματοφύλακες της τάξης και της σωστής λειτουργίας. Με ποιο τρόπο; Μοίρασε 350.000 κάρτες που απεικόνιζαν τον αντίχειρα πάνω ή κάτω και έτσι μπορούσαν να επικροτήσουν ή αποδοκίμασουν τις πράξεις των συμπολιτών τους. Πρακτική, που υιοθέτησε και η κυβέρνηση του Ελ Σαλβαδόρ, με εξίσου επιτυχημένα αποτελέσματα. Η κοινωνική κατακραυγή είναι πιο αποτελεσματική από οποιοδήποτε πρόστιμο δηλώνει ο Μόκους και επιπλέον η επιδοκιμασία των σωστών συμπεριφορών είναι ένα άριστο κίνητρο για την επανάληψή τους.
Η λειψυδρία μειώθηκε μέσα σε 2 μήνες κατά 14%, μετά την εμφάνισή του σε τηλεοπτικά shows, οπού έκανε μπάνιο και έκλεινε την παροχή όταν σαπουνιζόταν, καλώντας τους συμπολίτες του να πράξουν το ίδιο. Αξιοσημείωτο είναι ότι σήμερα, η κατανάλωση έχει μειωθεί κατά 40%.
Επί των ημερών του, η σύνδεση των σπιτιών με πόσιμο νερό, από το 78.7% το 1993, ανήλθε στο 100% το 2003. Επιπλέον, η σύνδεση με το αποχετευτικό σύστημα έφτασε στο 94.9% το 2003 από το 70.8% το 1993.
Όρισε ημέρες οικειοθελούς αφοπλισμού, οι οποίες πραγματοποιήθηκαν τον Δεκέμβριο του 1996 και το 2003. Παρόλο που συγκεντρώθηκε λιγότερο από το 1% των όπλων, οι ανθρωποκτονίες μειώθηκαν κατά 26%, λόγω, εν μέρει, της προβολής του προγράμματος από τα μέσα ενημέρωσης. Άξιο αναφοράς είναι επίσης, ότι το ποσοστό που υποστήριζε την οπλοκατοχή για προστασία έπεσε από 24.8% το 2001 στο 10.4% το 2003.
Ο Μόκους, στην γενικότερη πολιτική του για την αλλαγή νοοτροπίας, κινητοποίησε τον κόσμο να διαμαρτύρεται κατά της βίας και των τρομοκρατικών επιθέσεων. Σε αυτό το πλαίσιο, επινόησε το «εμβόλιο κατά της βίας», ζητώντας από τους πολίτες να ζωγραφίσουν πάνω σε μπαλόνια τα πρόσωπα των ανθρώπων που τους είχαν πληγώσει, τα οποία στην συνέχεια αφήνονταν ελεύθερα. Το αποτέλεσμα; 50.000 άνθρωποι συμμετείχαν στην περίεργη αυτή διαμαρτυρία.
«Η γνώση είναι δύναμη. Εάν οι άνθρωποι γνωρίζουν τους κανόνες και τους ευαισθητοποιείς μέσα από την τέχνη, το χιούμορ και την δημιουργικότητα, είναι πιο πιθανό να δεχθούν την αλλαγή», δηλώνει ο Μόκους.
Τέλος, εκπληκτική είναι η ιστορία ενός 3/χρονου κοριτσιού, το οποίο σαν δώρο γενεθλίων ζήτησε να συναντήσει τον περιβόητο δήμαρχο. Στο γραφείο του, η μητέρα του κοριτσιού είπε: «Όταν πάω να την χτυπήσω, η μικρή τρέχει στο τηλέφωνο, φωνάζοντας ότι θα τηλεφωνήσει στον Μόκους. Δεν ξέρει ούτε ένα νούμερο να πατήσει, αλλά προφανώς νομίζει ότι θα την προστατέψετε.»
Γεγονός λοιπόν είναι ότι ο Μόκους κατάφερε να μετατρέψει την Μποκοτά….σε αμφιθέατρο…και μάλλον τα κατάφερε με τον πλέον επιτυχή τρόπο. Οι αποδέκτες της πολιτικής του ήταν όλοι, μικροί και μεγάλοι. Πέτυχε να αλλάξει νοοτροπία αλλά και να εκσυγχρονίσει, να βελτιώσει και να ανατρέψει. Μια σύγχρονη πολιτική ιδιοφυΐα…enhorabuena señor Mockus.
Εκτενές άρθρο στο site: http://www.hno.harvard.edu/gazette/2004/03.11/01-mockus.html
Αφορμή για τον Μόκους αποτέλεσε ο κύριος Δημήτρης Τσουκαλάς, το ελληνικό φαινόμενο της τοπικής αυτοδιοίκησης…
ακολουθεί το άρθρο από το Ελεύθερο τύπο, του Κώστα Μπογάτσου.
Από τον Ελέυθερο Τύπο, αυτούσιο το άρθρο
«Ελβετικό θαύμα στη Μαγνησία
Κυριακή, 28.09.08
Πρόκειται για ένα απομακρυσμένο ορεινό χωριό που κατάφερε μετά από συστηματική προσπάθεια, όχι μόνο να σταθεί όρθιο, αλλά να γίνει πρότυπο ανάπτυξης. Για τη μεγάλη ανατροπή που έρχεται από την Ανάβρα του νομού Μαγνησίας.
Στις δυτικές πλαγιές της Οθρυος, σε υψόμετρο 1.000 μέτρων και σε απόσταση 40 χιλιομέτρων από την κοντινότερη κωμόπολη (τον Αλμυρό), οι 700 κάτοικοι, όλοι τους κτηνοτρόφοι, απολαμβάνουν εισοδήματα από 30 έως 100 χιλιάδες ευρώ και μια ποιότητα ζωής που μπορεί να συγκριθεί μόνο με την πλούσια Ελβετία.
Εδώ ο κόσμος δεν φεύγει προς τα αστικά κέντρα, αλλά επιστρέφει στο χωριό του.Με ποσοστό ανεργίας στο μηδέν και με μέσο όρο ηλικίας τα 40 έτη, ο πληθυσμός διπλασιάστηκε μέσα στα τελευταία 15 χρόνια.
Οι υποδομές του υποδειγματικές: Το αιολικό πάρκο, που δίνει έσοδα 100.000 ευρώ ετησίως στην κοινότητα, τα τρία υπερσύγχρονα κτηνοτροφικά πάρκα που στεγάζουν το χειμώνα (όταν η Ανάβρα αποκλείεται από τα χιόνια) 25.000 ζώα, το πρότυπο σφαγείο, που θυμίζει χειρουργείο, το διώροφο πάρκινγκ των 60 θέσεων, το γυμναστήριο με τα τελευταίας τεχνολογίας μηχανήματα, τα γήπεδα ποδοσφαίρου και μπάσκετ, το λαογραφικό μουσείο και φυσικά το περιβαλλοντικό-πολιτιστικό πάρκο, έκτασης 240 στρεμμάτων.
Η κοινωνική μέριμνα κατέχει πρώτιστη θέση: νηπιαγωγείο και δημοτικό του «κουτιού», αγροτικό ιατρείο (πάντοτε στελεχωμένο), δωρεάν στέγαση για τους δασκάλους και τους γιατρούς, «Βοήθεια στο σπίτι», σχεδιασμός για γηροκομείο, ακόμα και για πισίνα!
Πoιο είναι άραγε το μυστικό της επιτυχίας; Πώς μια μειονεκτική περιοχή κατάφερε το «θαύμα»;Η μάχη με τη μιζέρια άρχισε τις αρχές της δεκαετίας του ’90, όταν τα ηνία της κοινότητας πήρε ο Δημήτρης Τσουκαλάς, ένας άνθρωπος που άφησε την Αθήνα για να γυρίσει στο χωριό του και να προσφέρει στη γενέτειρά του. Με ένα διάλειμμα 4 χρόνων, είναι από τότε κοινοτάρχης της Ανάβρας.Η κατάσταση που συνάντησε ήταν απελπιστική. Τα γελάδια, οι χοίροι και τα πρόβατα κυκλοφορούσαν ελεύθερα στο χωριό. Στους χωματόδρομους. Δεν υπήρχε πουθενά άσφαλτος. Το χειμώνα περπατούσες μέσα στη λάσπη, το καλοκαίρι η σκόνη σε έπνιγε.
«Προτεραιότητά μας ήταν η κατασκευή κτηνοτροφικών πάρκων, για να μπει τέλος στην αναρχία που επικρατούσε. Με φως, νερό και σωστή δόμηση, σταβλίζουν τα ζώα τους το χειμώνα. Τους υπόλοιπους μήνες βόσκουν ελεύθερα στα βουνά. Αυτός είναι και ο λόγος που το κρέας τους φημίζεται για την ξεχωριστή γεύση του. Η κτηνοτροφία είναι η πηγή των εισοδημάτων στην Ανάβρα», λέει στο ΕΤ.Κ ο πρόεδρος της κοινότητας.«Ισως εγώ είμαι ο πιο φτωχός του χωριού, αφού η σύνταξη που παίρνω από τη ΔΕΗ, όπου έφυγα με το βαθμό του επιθεωρητή, κυμαίνεται στα 2.500 ευρώ».
Βάσεις ανάπτυξηςΗ πρόοδος συνεχίστηκε με την κατασκευή του σφαγείου βιολογικής γραμμής, το μοναδικό δημόσιο στην Ελλάδα, με πιστοποίηση από τη ΔΗΩ. Ετσι μπήκε τάξη και δημιουργήθηκε η βάση για την ανάπτυξη της βιοκτηνοτροφίας, με συνέπεια οι παραγωγοί να κερδίζουν σημαντικά ποσά από τις επιδοτήσεις της Ευρωπαϊκής Ενωσης, με χρήματα της οποίας έγιναν οι παραπάνω υποδομές.Ξύπνιος, σχολαστικός και με όραμα ο πρόεδρος παρακολουθεί ανελλιπώς κάθε κοινοτικό πρόγραμμα και το εκμεταλλεύεται δεόντως. Το μεγαλύτερο επίτευγμά του, όπως λέει ο ίδιος, είναι ότι κατάφερε να αλλάξει τη νοοτροπία των συγχωριανών του. Στην αρχή έφεραν αντιρρήσεις στα σχέδιά του, αλλά με επιμονή και υπομονή τούς έπεισε.
Τώρα τους καλεί να δημιουργήσουν τυποποιητήρια για τα προϊόντα τους, ώστε να ολοκληρωθεί το φάσμα της βιολογικής παραγωγής.Η Ανάβρα δεν βάσισε την ανάπτυξή της στο κράτος. Ηθελε έσοδα δικά της. Ετσι, πριν από τρία χρόνια ολοκλήρωσε το έργο του αιολικού πάρκου, με τις 20 ανεμογεννήτριες και ανάδοχο την ισπανική εταιρία Gamesa.
ΕσοδαΤο ρεύμα το αγοράζει η ΔΕΗ, ενώ η κοινότητα για τη χρήση του χώρου, που της ανήκει, εισπράττει έως και 100.000 ευρώ το χρόνο.
Υπό δημοπράτηση βρίσκεται και η ανάπτυξη υδροηλεκτρικού εργοστασίου, από το νερό των πηγών της Ανάβρας. Από εκεί θα εισπράττονται άλλες 100.000 ευρώ.
Η επιστροφή στις ρίζες είναι μια σταθερή πολιτική για τον κ. Τσουκαλά. Για να ενισχυθεί κι άλλο ο πληθυσμός, έκανε επέκταση του οικισμού και δίνει οικόπεδα σε άστεγους δημότες στο ? της αντικειμενικής τους αξίας και με αποπληρωμή σε 5 δόσεις.
Μετανάστες σε... ορεινό παράδεισο
«Δεν μας λείπει τίποτα. Εγώ, παρόλο που γεννήθηκα στην Αθήνα, ήρθα στο χωριό των γονιών μου, μόλις γνώρισα εδώ, κατά τη διάρκεια των διακοπών, το σύζυγό μου τον Παναγιώτη. Κάναμε τρία παιδιά. Δουλεύουμε με τον άνδρα μου φροντίζοντας τα 100 γελάδια που έχουμε. Πηγαίνουμε γυμναστήριο, πίνουμε τα τσιπουράκια μας στις 5 ταβέρνες του χωριού και αν θέλουμε νυχτερινή ζωή πεταγόμαστε μέχρι τον Δομοκό ή τον Αλμυρό», λέει στον ΕΤ.Κ η Νίκη Μηλιώνη.
Οι ηλικιωμένοι αισθάνονται ασφάλεια με τη μόνιμη παρουσία της αγροτικής γιατρού. Η Ελένη Τριανταφύλλου δέχεται 8 με 9 άτομα καθημερινά στο ιατρείο. Πήγε στην Ανάβρα στις 5 Αυγούστου και για τους επόμενους 9 μήνες που θα μείνει εκεί νιώθει τυχερή που βρέθηκε σε ένα τόσο φιλικό περιβάλλον. Μάλιστα, δεν επιβαρύνεται από την τσέπη της, γιατί μένει σε διαμέρισμα που της παραχώρησε η κοινότητα (όπως και οι τρεις δάσκαλοι).
Ο Αποστόλης Καπέλος και ο Πολύζος Κανατούλης είναι δυο νέοι κτηνοτρόφοι. Παίκτες στην ποδοσφαιρική ομάδα του χωριού (Α.Ο. ΟΘΡΥΣ), κάθονται στο καφενείο και συζητούν πώς θα αντιμετωπίσουν τον ΔΟΜΟΚΟ, την ισχυρότερη ομάδα της περιοχής. Περηφανεύονται για την προαγωγή στην Α’ Ερασιτεχνική, αλλά και για τα επιτεύγματα του χωριού τους. «Να πάτε να δείτε το περιβαλλοντικό πάρκο», μας λένε. Συναντάμε έναν παράδεισο. Αιωνόβια πλατάνια, σε μια διαδρομή πέντε χιλιομέτρων, με γεφύρια, παιδικές χαρές, πετρόκτιστη διακόσμηση και με τους λαγούς και τα ελάφια να ξεπετάγονται μέσα από τα ξέφωτα, με φόντο τον υδάτινο κόσμο του Ενιππέα (παραπόταμου του Πηνειού).\
Εδώ κρατάει ακόμα το έθιμο της δρυστέλας , όπου οι νοικοκυραίοι πλένουν ρούχα και χαλιά με τα ορμητικά νερά των πηγών. Μια περιφραγμένη έκταση, συνολικού εμβαδού 240 στρεμμάτων, που αποτελεί ταυτόχρονα και μουσείο παράδοσης. Αλλη μια ευκαιρία για να εισπράττει η κοινότητα έσοδα, καθώς πολλά σχολεία εκδηλώνουν ενδιαφέρον για επίσκεψη και αναμένεται να μπει συμβολικό εισιτήριο για τα έξοδα συντήρησής του.
Το πλέον μεγαλόπνοο σχέδιο, αυτή την περίοδο, είναι η επικείμενη εγκατάσταση συστήματος τηλεθέρμανσης. Με προϋπολογισμό 1.700.000 ευρώ (από ευρωπαϊκά κονδύλια) και με μελέτη από το ΤΕΙ Κοζάνης, η Περιφέρεια έχει πει ήδη το «ναι».
Ενας κεντρικός λέβητας θα τοποθετηθεί στο πάνω μέρος του χωριού και από εκεί θα διοχετεύονται υπόγειοι αγωγοί από τους δρόμους της Ανάβρας με καυτό νερό. Το κάθε σπίτι θα συνδέεται με το σύστημα και θα έχει ολόκληρο το χειμώνα ζεστό νερό και θέρμανση, με μια ελάχιστη επιβάρυνση. Θα λειτουργεί με την καύση βιομάζας (κοπριές των ζώων, ξερά φύλλα, άχυρο κ.ά).
Κώστας Μπογάτσος
Ελεύθερος Τύπος»
http://www.e-tipos.com/newsitem?id=53548
Subscribe to:
Posts (Atom)
